حذیفه می‌گوید: روزی مادرم از من پرسید که چه مدتی است که در خدمت پیامبر بوده‌ای؟ گفتم: مدتی است که توفیق زیارت ایشان را نیافته‌ام. مادرم از من گله کرد و گفت: چرا کم به خدمت پیامبر می‌رسی!؟ به مادرم گفتم: به خدمت پیامبر می‌رسم و از ایشان می‌خواهم که برای من و شما طلب مغفرت کند.
نزد پیامبر رفتم و نماز مغرب را با ایشان به‌جا آوردم و آن‌جا ماندم تا نماز عشاء را نیز با ایشان بخوانم. بعد از نماز ایشان از مسجد به سمت منزل خارج شدند. من هم پشت سر ایشان حرکت کردم، تا این‌که پیامبر صدای پای من را شنید و فرمود: چه کسی هستی؟ آیا حذیفه هستی؟ گفتم: آری! یا رسول الله.
حضرت فرمود: چه می‌خواهی؟ خداوند تو و مادرت را بیامرزد و سپس فرمودند: در این‌جا فرشته‌ای هست که پیش از این هرگز به زمین نیامده و پروردگار به او اجازه داده که امشب به من سلام برساند و بشارت دهد که فاطمه سرور زنان اهل بهشت است و حسن و حسین سرور جوانان اهل بهشت.[سنن ترمذی، ج3، ص541]
البانی، محدث بزرگ وهابیت، در تحقیق این حدیث می‌گوید: این حدیث صحیح است.[همان]

پی‌نوشت:

ترمذی، صحیح سنن الترمذی، مکتبه معارف للنشر  التوزیع، ریاض، ج3، ص541.