پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از برداشت‌هایی که بعضی افراد از اسلام ارائه می‌دهند، اسلام رحمانی است. اما اسلام رحمانی همان چهره‌ی لیبرالی از اسلام است که بر صلح، محبت، مدارا، بهره‌مندی از نعمات الهی و رفاه دنیوی تأکید دارد. از این منظر معنویت مثل افیون عمل می‏‌کند و مردم را از مقاومت و مبارزه در برابر ظلم و فساد باز می‌‏دارد و به آن‌‏ها می‌‏آموزد که برای رسیدن به آرامش و لذت و رفاه باید به‌جای اخلاق جنگ، اخلاق صلح داشته باشند و بتوانند دیگران را ببخشند.
ماکسیم رودنسون مورخ، جامعه شناس دین و مستشرق فرانسوی با تأکید بر جنبۀ معنوی اسلام رحمانی می‌‏نویسد: «دین اسلام داشت به‌تدریج در جهان غرب هضم می‌‏شد و صرفاً به‌عنوان یک عقیده و دینِ بسیط و ساده هم‌چون دیگر عقاید و ادیان که فقط به الهامات روحی و اخلاقی می‌‏پردازند، درمی‌‏آمد که تحت شعاع نظام تمدن صنعتی غرب به خدمت اخلاقی بپردازد؛ اما انقلاب اسلامی ایران و تحرکات اصول‌گرایانه و بدون سازش آنان همۀ این برنامه‏‌ها را به هم ریخت،... اکنون جهان اسلام روحیۀ غیرتمندانه و پایبندی شدیدی بر فرهنگ انقلابی خویش پیدا کرده که اصلاً با «توجهات روحی» سازگاری ندارد.» (رودنسون، 1996، ص66)

پی‌نوشت:
رودنسون، ماکسیم، الاسلام، عقیدة و سیاسة، تعریب اسعد صقر، عطیه، بیروت، 1996.
آسیب‌شناسی شبه‌جنبش‌های معنوی، مظاهری سیف، قم، نشر صهبای یقین.