حمزه عموی پیامبر از افرادی است که نزد ایشان بسیار محترم و ارزشمند بود. او در جنگ احد شهید شد و پیامبر با وجود این‌که هر دو شهید را در یک قبر می‌گذاشت، اما برای حمزه قبر جدایی قرار داد. او را محترمانه به خاک سپرد و نماز بر وی خواند؛ لقب سید الشهدا را به وی داد. در کتاب لمع الشهاب جریان حمله به مدینه این‌گونه تصویر شده است: «سعود بسیاری مردم مدینه را باعنوان ناکثین کشت. خون آن‌ها را مباح دانست. به حرم نبوی حمله کرد و ذخایر آن را به تاراج برد. سپس به بقیع حمله کرد. قبه زهرا (سلام الله علیها) و بزرگانی چون حسن به علی و علی بن حسین، محمد باقر و جعفر صادق (علیهم السلام) را تخریب نمود. قبه قبر عثمان خلیفه سوم را نیز تخریب کرد. یک‌سره به سمت محل جنگ احد رفت. قبر حمزه سید الشهدا که قبه بزرگی داشت را تخریب و به این قبر نیز جسارت نمود.»(لمع الشهاب فی سیرة محمد بن عبدالوهاب، ص90) بنابراین وهابیون با قبر سیدالشهدا همان کاری را کردند که امویان با وی کردند.

پی‌نوشت:

لمع الشهاب فی سیرة محمد بن عبدالوهاب، ابو حاکمه احمد مصطفی، ص90؛ به نقل از کتاب زادگاه تروریست، جمعی از نویسندگان، دارالاعلام، قم، 1395، ص60.