پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اشو تنها راه رسیدن به خدا را در عشق‌بازی می‌داند و معتقد است که با آزادی جنسی است که می‌توان به خدا رسید. وی می‌گوید: «نمی‌گویم اگر زنی را دوست داری بـا او زنـدگی نکن. بـا او باش، اما نسـبت به عشق صادق و وفادار بمان، نه نسـبت به شـخص و از همـان لحظه‌ای که احسـاس می‌کنیـد دیگر از چیزی خوشـتان نمی‌آیـد و آن‌چیز گیرایی و جاذبه‌اش را از دست داده است و شـما را خوشـحال نمی‌کند، از آن دست بردارید. فقط بگویید متأسـفم. و تا وقتی‌که این شور در رابطه‌ای باشد، این رابطه مقدس است، می‌توانـد تو را به خـدا برساند وقتی‌که این شور و هیجان و احساس خوشـی پایان یافت خدا را در جای دیگر باید جسـتجو کرد. و بعد اگر شادمانی و کام‌جویی تو را فراخواند به‌سوی آن برو که خـدا را خواهی یـافت.»(خبرگزاری فارس، 21 تیر 96) ازنظر اشو همه‌ی اهمیت عشق جنسـی و ارضـاء آزادانه‌ی آن در این است که انسان را به مراقبه برسانـد و این همان لجن‌زاری است که مخاطبینش را به آن می‌خواند.(بانک جامع جنبش‌های نوظهور، ص 125)

پی‌نوشت:
خبرگزاری فارس، بررسی تطبیقی  عرفان اشو، حمیدرضا مظاهری‌سیف، 1396/4/21. 
بانک جامع جنبش‌های نوظهور، نشر موسسه‌ی قائمیه، 1385.