پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ برخی از مبشران متعصب مسیحی، اعمال برخی از مسلمان‌نماهایی که بر خلاف دستورات قرآن و روایات، مرتکب اعمال وحشیانه می‌شوند را دستور اسلام دانسته و گروهک‌هایی مثل «داعش» که خوارج زمان هستند را نماینده‌ی اسلام می‌دانند. آنها این کار را به هدف تخریب چهره‌ی اسلام و پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، انجام می‌دهند.
صرف نظر از بیان اینکه، دولتمردان کشورهای مسیحی و رژیم صهیونیستی هستند که این گروهک‌ها را به وجود آورده و حمایت می‌کنند، باید گفت که اگر بخواهیم با این استدلال غلط پیش برویم، در نتیجه باید جنایت‌های رژیم صهیونیستی علیه زنان و کودکان، خشونت‌های مسیحیان علیه مسلمانان در جنگ‌های صلیبی، سوزانده شدن دانشمندان توسط علمای مسیحی و دیگر شکنجه‌های وحشیانه‌ی آنها را به حساب حضرت موسی، عیسی (علیهماالسلام) و خداوند بخشنده و مهربان گذاشت! که مسلما چنین کاری افتراء زدن به آنهاست.
قرآن و روایات شیعه، دامن پیامبران و اوصیاء ایشان را از هرگونه گناهی پاک دانسته و به مجاهدان و مدافعان در جبهه‌ی نبرد، به رعایت حقوق زنان، کودکان، درختان، گیاهان و حتی نیروهای نظامی دشمن، سفارش می‌کنند. امام صادق (علیه السلام)، امام ششم شیعیان، می‌فرمایند: «... لا تَغُلّوا و لا تُمَثِّلوا و لا تَغدِروا ...[1] ... در جنگ ... کشته‌ها را مُثله نکنید و طفل و ... را نکشید ... درختی را که میوه می‌دهد را قطع نکنید ... چارپایان را نکشید». پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) دستور می‌دهند: «… لا تَقتُلُوا شیخاً فانیاً و لا صَبیاً و لَا امرأةً[2] در جنگ از حدود الهی تجاوز نکنید؛ پیر فرتوت و از کار افتاده، کودک و زن را نکشید...» امام سجاد (علیه السلام) می‌فرماید: «أن النبی صلی الله علیه و آله نهی أن یلقی السم فی بلاد المشرکین.[3] پیامبر از ریختن سم بر شهرهای مشرکین نهی می‌کردند»
به عقیده‌ی مسلمانان، خشونت‌هایی که کتاب مقدس یهودیان و مسیحیان، به خدا و پیامبران نسبت می‌دهد، دروغ‌ پردازی‌های نویسندگان است که وارد کتاب مقدس کرده‌اند. به عنوان نمونه به یکی از آنها اشاره می‌کنم: «حال برو و مردم عمالیق را قتل عام کن. بر آنها رحم نکن، بلکه زن و مرد و طفل شیرخواره، گاو و گوسفند، شتر و الاغ، همه را نابود کن.»[4]

پی‌نوشت:
[1]. وسائل الشیعه، حُر عاملی، مؤسسه آل البیت علیهم السلام، قم، 1409 ه.ق، ج 15، ص 59، حدیث 19986.
[2]. همان، ج 15، ص 59، حدیث 19985.
[3]. جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، محمد حسن نجفی، مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت علیهم السلام، قم، 1421 ه.ق، ج 21، 68. 
[4]. ترجمه‌ی تفسیری کتاب مقدس، اول سموئیل، 15: 3.

برای تحقیق بیشتر بنگرید: مسیحیت شناسی تحلیلی، محمد کاشانی، ذکری، قم، 1395، ص 310.