پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از فواید ذکر و یاد خدا، تسکین و آرامش یافتن قلوب است، چنان‌چه خداوند متعال فرمود: «أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ.[رعد/28] آگاه باش كه با ياد خدا دل‌ها آرامش مى‏ يابد» اما آنچه در ذکر گفتن بسیار حائز اهمیت است، این است که ذکر گفتن، علاوه بر اینکه به انسان، آرامش می‌دهد، باید خالصانه و به دور از بدعت و ساختگی باشد.
اما فرقه صوفیه، در هنگام ذکرگفتن، حرکات بدعت‌آوری از قبیل چرخیدن و حالتی رقص‌گونه انجام داده و حتی بعضی فرق صوفیه، در پیش پای شیخ، لگدمال می‌شوند. چنان‌چه گفته شده: «فرقه‌ی مولویه به نام درویشان رقصنده و چرخنده معروفند و یا  سلسله رفاعیه نیز، در حلقه‌های ذکر و سماع خود آداب مخصوصی دارند و در آن هنگام، چنان از خود بی‌خود می‌شوند که ضربه‌های چوب و آهن در آنها کار نمی‌کند، در این حالت بر زمین می‌افتند و در پیش حاضران در پیش پای شیخ، لگدمال می‌شوند و این را موهبتی عظیم می‌شمارند.»(زرین‌کوب، عبدالحسین، ارزش میراث صوفیه، ص 81) در حالی که در اسلام، از ذکری که همراه با رقص و سماع باشد نهی شده است.
پی‌نوشت
زرین‌کوب، عبدالحسین، ارزش میراث صوفیه، نشر امیرکبیر، چاپ هفدهم، 1394ش.