اهل سنت، پیروی یکی از مذاهب اربعه (حنفی، شافعی، مالکی، حنبلی) را واجب می‌دانند، ولی وهابیت تقلید کردن از مذاهب اربعه را، حرام و مخالف قرآن می‌دانند، که در ذیل به دو مورد از آن‌ها اشاره می‌شود: ابن‌تیمیه يکی از تئوريسين‌های اصلی وهابيت‌ در اظهارنظری، برخلاف قول عامه اهل‌سنت، اعلام می­‌دارد که تقلید از یک فرد به‌صورت مطلق و التزام به یک مذهب مشخص جایز نیست و در فتوایی عجیب می­‌نویسد: «هر کس به یک مذهب خاص از مذاهب چهارگانه تسنن تعصب ورزد او جاهل و گمراه است، بلکه کافر است و باید از این عقیده خود توبه کند و إلّا باید کشته شود.»(مجموع الفتاوی، ج22، ص248و249)
هم‌چنین محمد بن عبدالوهاب، مؤسس وهابیت، فتوا به جواز قتل هر کس می‌دهد که عقیده اهل‌‌سنّت و جماعت را دارد. او در نامه خود به ابن عیسی که بر او احتجاج کرده بود که فقها به چیزی بر خلاف فهم او معتقدند، فقه مصطلح را که تمام مذاهب اسلامی بدان معتقدند، شرک می­‌داند.(سلفی‌گری، ص316)

پی‌‎نوشت:

مجموع الفتاوی، ابن‌تیمیه، مؤسسه دارالوفا، ج 22، ص 248 و 249.
سلفی‌گری، علی اصغر رضوانی، ص 316.