پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از اختلافات اعتقادی در میان شیعیان و بعضی فِرَق، موضوع ارتباط اموات، خاصه پیامبران، امامان و شهدا  با جهان کنونی است. شیعیان بنا بر آیاتی که خداوند در قرآن مجید نازل فرموده بر این اعتقادند که ایشان دارای حیات بوده و بر اعمال مردم اشراف دارند. از این‌رو شیعیان همواره خود را در محضر ایشان دانسته و احترامات در خور شأنی را نسبت به آن بزرگواران قائل هستند. حتی در هنگام حضور در کنار بارگاه ایشان نیز چنان در نظر خود باور دارند، که آن رسول گرامی وی را دیده و متوجه اعمال و رفتار اوست و از این بابت حرمت آن مکان مقدس را گرامی می‌دارند.

در جهت مخالفِ نظرِ شیعیان، این وهابیت هستند که بر خلاف نص صریح آیات، پیامبر و یا شهدا را نیز مرده خطاب کرده و فاقد هرگونه بینایی، شنوایی و غیره می‌دانند و بدین لحاظ هیچ‌گونه احترامی را در ظاهر برای آن انسان‌های خاص قائل نیستند،[1] و حتی پا را از این حد نیز فراتر گذاشته و نسبت به کسانی‌که چنین عقاید راستینی را دارند، توهین و بی‌احترامی روا داشته و ایشان را مشرک می‌خوانند.[2]

در همین راستا وهابیون که به‌نوعی حکومت عربستان را در دست دارند، در حرم نبوی اقدام به دست‌کاری‌هایی بر روی نوشته‌ها و آثار تاریخی مربوط به سده‌های قبل کردند و آن‌ها را تغییر دادند. اما هنوز هم می‌توان آثاری را مشاهده کرد که هنوز دست‌خوش تغییرات نشده و کماکان موجود می‌باشد: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ أَن تَحْبَطَ أَعْمَالُكُمْ وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ.[حجرات/2] اى كسانى‌كه ايمان آورده‌ايد، صدايتان را بلندتر از صداى پيامبر مكنيد، و هم‌چنان‌كه بعضى از شما با بعضى ديگر بلند سخن مى‌گوييد، با او به صداى بلند سخن مگوييد، مبادا بى‌آن‌كه بدانيد كرده‌هايتان تباه شود.» و هم‌چنین آیه «إِنَّ الَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصْوَاتَهُمْ عِندَ رَسُولِ اللَّهِ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَىٰ ۚ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِيمٌ.[حجرات/3] كسانى‌كه پيش پيامبر خدا صدايشان را فرو مى‌كشند، همان كسانند كه خدا دل‌هايشان را براى پرهيزگارى امتحان كرده است؛ آنان را آمرزش و پاداشى بزرگ است.»

بنابراین واضح و مشخص است که در ضمیر ناخودآگاه همه مردم، نور خدا وجود دارد؛ اما این ما هستیم که باید بخواهیم و با درک واقعیت‌ها و با آن‌چه که در واقع، اعتقاد درونی ما محسوب می‌شود، مقابله نکرده و به نص صریح آیات قرآن نیز اهتمام داشته باشیم و اعتقادات خود را بر مبنای آن پایه‌ریزی کنیم.

پی‌نوشت:

[1]. تفکرات داعشی
[2]. تبرک و استشفا به آثار اولیاء