حادثه غدیر فقط یک حادثه خاص تاریخی نیست، که در زمانی واقع شده باشد، و سخن از آن، سخن از یک واقعه‌ی تاریخی و داستانی از سرگذشت پیشینیان باشد؛ بلکه روز تعیین سرنوشت انسان‌ها در آینده‌ی تاریخ است. مخفی کردن واقعه‌ای مانند واقعه غدیر خم، که روایات آن قطعاً در زمره‌ی متواترات است، محال است.
روایت این حادثه توسط صد و ده تن از اصحاب از پيامبر اسلام گزارش شده است. هشتاد و نه تن از تابعين اين روايت را نقل كرده‌اند، و پس از آن به ترتيب: نود و دو نفر در قرن سوم، چهل و سه نفر در قرن چهارم، 24 نفر در قرن پنجم، 20 نفر در قرن ششم، 21 نفر در قرن هفتم، 18 نفر در قرن هشتم، 17 نفر در قرن نهم، 14 نفر در قرن دهم، 13 نفر در قرن يازدهم، 12 نفر در قرن دوازدهم، 12 نفر در قرن سيزدهم و 19 نفر در قرن چهاردهم هجرى از محدثان و مفسران و مورخان معتبر و مشهور اهل سنت اين واقعه را نقل كرده‌اند،[1] که در بین روایات تاریخی، ویژگی منحصر به فردی از حیث تعداد طریق پیدا نموده است؛ کتاب‌های مستقل زیادی نیز در این زمینه نگارش شده است.
این روایت به اعتراف بزرگان اهل سنت، از دیدن تعدد طرقش، می‌توان به وقوعش یقین نمود،[2] و نقل کرده‌اند که برخی عالمان اسناد این روایت را در 4 جلد جمع نموده‌اند؛ هم‌چنین صحت آن توسط عالمان بزرگ تأیید شده،[3] و اعترافاتی در زمینه تواتر و صحت از علمای مورد قبول نقل می‌کنند، ازجمله گفته‌ی البانی که درباره‌ی حدیث غدیر می‌گوید: «برای حدیث غدیر سندهای فراوانی ذکر شده که افراد زیادی مانند هیثمی در کتابش «مجمع الزوائد» اسناد آن را جمع‌آوری کرده‌اند، با این وجود من اندکی از اسناد غدیر را که برایم امکان‌پذیر بود، جمع‌آوری نمودم، به شکلی که هر شخص آگاه و آشنا به اسناد روایات غدیر، به صحت این حدیث یقین پیدا می‌کند. «ابن عقده» طرق این حدیث که بسیار زیاد هم می‌باشد را در کتابی مستقل جمع‌آوری کرده است. ابن حجر سند برخی از آن‌ها را صحیح و برخی دیگر را حسن دانسته است.»[4]
بنابراین از افراد منطقی و منصف، کسی نیست که جریان غدیرخم را نفی کند، مگر کسی‌که بدون دلیل هر چه را با عقیده‌اش مخالف باشد، دروغ می‌پندارد. این واقعه به‌اندازه‌ای یقینی است، که در کتاب‌های کلامی، تفسیری، حدیثی، تاریخی، و حتی کتب لغت به‌وفور آمده است و کسی‌که این واقعه را نفی نماید و انکار کند، نمی‌تواند چیزی از وقایع تاریخی را بپذیرد.

پی‌نوشت:

[1]. «راویان رجالی حدیث غدیر از قرن اول تا قرن چهاردهم»
[2]. سیر أعلام النبلاء، ذهبی، مؤسسة الرسالة، بیروت، ج 14، ص 277.
[3]. «اعترافات علمای اهل سنت به صحت ماجرای غدیر خم»
«حدیث غدیر در روایات صحیح»
«اعترافاتی به صحّت حدیث غدیر»
[4]. السلسلة الصحیحة، محمد ناصر البانی، ج 4، ص 249.