پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در اسلام، دو منشأ و به عبارتی دو حجّت برای تشخيص درست از نادرست وجود دارد. نخست حجت درونی (عقل) و ديگری حجت بيرونی (يا همان وحی). در مكتب اسلام، هرچند عقل مورد تأييد است، اما كافی شمرده نمی‌شود. قرآن و سنت نبوی، صدها بار بر عقل بشری مُهر تأييد زده، و انسان را به خِرَدوَرزی و انديشه در خود (اَنفُس) و طبيعت (آفاق) دعوت كرده است وليكن وحی را مكمّلِ عقل ميداند. لذا اخلاق مدّ نظر اسلام، برآمده از دو مصدر است: عقل و وحی.
از ديگر سو، بوقچی‌های فكری آتئيسم، معتقدند كه اخلاقِ وحيانی، از ريشه، خرافات است! و تنها اخلاق انسانی (مبتنی بر عقل و دانش تجربی) راه سعادت است! اما... چند كلام خطاب به آتئيست‌ها...
جناب آقای آتئيست! شايد شما همبستری با مادر و خواهر را زشت بدانيد! سركار خانم آتئيست! شايد شما همبستری با پدر يا برادرتان را زشت بدانيد! اگر اينطور نيست پس برای شما و سطح پايين شخصيت و اخلاق حيوانی شما متأسفيم! اما اگر واقعاً اين رفتارها را زشت ميدانيد، پس به شما تبريك ميگوييم! ليكن بهتر است بدانيد كه زشتی همبستری با محارم حاصل تأثير و نفوذ دين الهی در وجود شماست! نه تأثير آتئيسم در شما! باور نميكنيد؟! اگر از پذيرش اين حقيقت، گريزان هستيد، پس لطفاً درباره اين سؤال انديشه كنيد:

مردی آتئيست ميخواهد با مادر يا خواهر خود همبستر شود و از اين همبستری قصد بچه‌دار شدن ندارد (يعنی امكانات جلوگيری از بارداری كاملاً برای او فراهم است)... حال بر اساس مبانی فكری آتئيستی، يك دليل! فقط يك دليلِ عقلانی و علمی بياوريد كه اين كار زشت است!

تکمله:

ناگفته نماند که این پرسش در شبکه‌‌های اجتماعی برای مدعیان مغرور و متکبر آتئیسم فرستاده شد، لیکن در مقابل این سؤال صریح، پاسخی جز فحش و توهین و شانتاژ داده نشد. همین امر به روشنی نشانگر وقاحت، توحش رفتاری، حماقت، کم‌سوادی و دروغگویی سران آتئیسم است. در این میان تنها یک آتئیست پاسخی (همراه با فحش و عصبانیت) برای ما فرستاد که 'اندکی' بوی منطق و عقلانیت از آن استشمام می‌شد! او پاسخ داد: «زشتیِ همبستری با محارم، فطری و عقلانی است!...» 
البته برای احترام به مخاطبین، از انتشار فحش‌های همین شخص معذوریم، لیکن او برای پاسخ به سؤال ما، از هیچ 'دلیل' عقلانی (استدلال) استفاده نکرد. بلکه این امر را به 'فطرت' نسبت داد و آن را امری فطری نامید! این در حالی است که «فطرت» و »فطری بودن» یک مفهوم کاملاً دینی است! یعنی یک آتئیست برای اثبات «زشتیِ همبستری با محارم» هیچ دلیلِ مبتنی بر دانش بشری، اعم از شواهد فیزیولوژی (physiologie) و بیولوژیکی (biologie) ندارد، هیچ دلیل عقلانی هم نیافته، لذا از سر ناچاری، به «فطرت» که یک آموزه دینی (اسلامی) است، مستمسک شده است. آتئیست‌ها حتی برای «زشت دانستنِ همبستری با محارم» نیز به دین و تعالیم ادیان ابراهیمی نیازمندند، اکنون چگونه خود را در آن حد و اندازه دیده‌اند که در مقابل ادیان الهی قد علم کنند؟!

کلام آخر... ما همچنان منتظریم که آتئیست‌ها به سؤال ما پاسخ دهند.