پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از جمله مسائلی که بین مسلمانان و وهابیان اختلاف شدیدی را رقم زده است، مساله‌ی توسل می‌باشد، وهابیان سال‌هاست که به تبعیت از افکار غلط و ناصواب ابن تیمیه، آهنگ مخالفت با علمای اسلام نموده و با بسیاری از مسائلی که در جهان اسلام رایج بوده و به‌عنوان یک سنت تلقی می‌شده است، مقابله می‌کنند. حال بعضی اوقات این امور را بدعت می‌خوانند، مثل تبرک،[1] و بعضی اوقات از آن به‌عنوان شرک یاد می‌کنند، مثل مساله‌ی توسل به اولیاء الله.[2]
مدعای اصلی وهابیان در این مساله و سایر مسائلی که در آن بر خلاف مسیر اصلی مسلمین گام بر می‌دارند، این است که مثلاً چنین چیزی از سوی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) رخ نداده، لذا این مساله مشروع نیست و نمی‌توان به آن عمل نمود.
اما جالب این است، که سال‌هاست منتقدان، کتب بسیاری علیه این عقاید نگاشته‌اند، و با اسناد و مدارک محکم، به ایشان ثابت نموده‌اند که امری مثل توسل هم از جانب خود پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و هم از جانب سایر صحابه و تابعین صورت می‌گرفته، ضمن این‌که احدی از صحابه هم به این اعمال اعتراضی نداشتند.[3]
اما وهابیان کماکان بر سر حرف خود بوده و هرگز به‌دنبال کشف حقیقت مطلب نیستند. آن‌ها می‌خواهند به هر ترتیب شده، بر سر کلام خود باشند، لذاست که زینی دحلان منتقد بزرگ وهابیان می‌گوید وهابیان کاملاً بر خلاف عمل پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) عمل نموده و کاری که ایشان انجام می‌دهد را منع می‌کنند.[4]
مثل این است که دقیقاً پیامبر در مساله‌ی توسل بفرمایند این امر جایز است، ولی وهابیان مقابل آن حضرت، قد علم کرده و بگویند خیر جایز نیست.[5]

پی‌نوشت:

[1]. تبرک چیست؟
[2]. توسل و تبرك در قرآن و سنت.
[3]. مشروعیت توسل به اموات در صحیح بخاری.
[4]. احمد بن زینی دحلان، فتنه الوهابیه، ص 7، فتح، استانبول، 1979م.
[5]. وهابيت مقابل كلام پیامبر (ص).