پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ با جستجو در کتاب «عهد قدیم» که نزد یهود، کتاب مقدّس «تورات» به‌شمار می‌رود، روایاتی یافت می‌شود، که با اعتقاد وهّابیت در «شکل، اندازه و جسمانیت خداوند»، کاملاً منطبق است.[1] به‌عنوان نمونه، به روایاتی از این کتاب اشاره می‌کنیم: «پروردگار به موسی گفت: تو صورت مرا نمی‌توانی ببینی، چرا که انسان مرا ندیده، زندگی خود را می‌کند؛ امّا نزد من جایگاهی به روی صخره‌ای هست، که می‌توانی بر آن بایستی، هرگاه مجد و عظمت من از آن‌جا عبور می‌کند، تو را در شکافی از سنگ گذارده، با دستم تو را می‌پوشانم، تا عبور کنم، سپس دستم را برداشته، تو به پشت سر من خواهی نگریست، اما صورتم را نخواهی دید.»[2] بر اساس این متن کتاب یهود، که جسمانیت به‌خوبی از آن برداشت می‌گردد، پشت سر پروردگار در این دنیا دیدنی است، امّا صورت خداوند دیده نمی‌شود.

- «خدا را می‌دیدم که از دیر زمان عرش‌هایی نهاده و با جامه‌های سپید و برف‌گون بر آن‌ها تکیه زده با موهایی چون پشم‌های پاک و پاکیزه، و عرشش از شعله‌ای از آتش است.»[3]
- «منوح به همسرش گفت: ما چون خدا را دیده‌ایم، خواهیم مرد؛ آن هم چه مردنی!»[4]
- « خدای را دیدم که بر کرسی نشسته و لشکریان دریاها نزد وی صف بسته‌اند.»[5]
- «پروردگار را دیدم که بر صندلی در بالا نشسته... گفتم: وای بر من! دو چشم من، پادشاهی که پروردگار همه نیروهاست، را دید.»[6]
- «آسمان شکافته شد و من روی خدا را دیدم... صورتی با مجد و عظمت داشت و چون روی او را دیدم، به سجده افتاده و صدای کسی را که سخن می‌گفت، شنیدم.»[7]
- «خداوند گفت: من به زودی میان آن‌ها سکونت گزیده، میانشان گردش نموده و معبود آن‌ها خواهم گردید و آن‌ها نیز پیرو من خواهند گردید.»[8]
- «در برابر خداوند که قرار می‌گیری، در سخن گفتن عجله مکن! در برابر گفته‌های خود مراقب قلب خویش باش؛ چرا که خداوند در آسمان‌هاست و تو در زمین.»[9]
- «و خداوند فرمود: «باید انسان را به صورت خودمان خلق کنیم، شبیه خودمان»... پس خداوند انسان را به صورت خود خلق نمود.»[10]
بنابراین آیا چنین خدایی که فرقی با انسان ندارد، قابل پرستش است؟

پی‌نوشت:

[1]. برای مطالعه بیشتر به این مقالات مراجعه کنید:
«خدای علمای وهابی در عرش»
«خدای ابن‌تیمیه با انگشتانی سرد»
«تصریح ابن‌تیمیه بر جسمانیت خداوند»
«خدای وهابیت کیست!»
[2]. کتاب مقدس، عهد قدیم، سفر الخروج، الاصحاح 33، فقرة 20.
[3]. کتاب مقدس، عهد قدیم، سفر دانیال، الاصحاح 7، فقرة 9.
[4]. کتاب مقدس، عهد قدیم، سفر القضاء، الاصحاح 13، فقرة 22.
[5]. کتاب مقدس، عهد قدیم، الملوک الاول، الاصحاح 22، فقرة 19.
[6]. کتاب مقدس، عهد قدیم، سفر إشعیا، الاصحاح 6، فقرة 1 ـ 6.
[7]. کتاب مقدس، عهد قدیم، سفر حزقیال، الاصحاح الاول، فقرة 1 ـ 28.
[8]. کتاب مقدس، عهد قدیم، الرسالة الثانیة الی اهل کورنثوس، الاصحاح 6، فقرة 16.
[9]. کتاب مقدس، عهد قدیم، سفر الجامعة، الاصحاح 5، فقرة 2.
[10]. کتاب مقدس، عهد قدیم، سفر التکوین، الاصحاح 1، فقرة 26.