پایگاه جامع فرق، ادیان ومذاهب_ از مسائلی که وهابیان بر آن تاکید دارند و به اشتباه بر آن اصرار می‌ورزند، مخالفت با مساله‌ی بزرگ‌داشت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و اولیاء الهی (علیهم السلام) است.[1] ایشان به بهانه‌ی این‌که تعظیم و بزرگ‌داشت از ویژگی‌هایی است که تنها سزاوار خداوند متعال می‌باشد، از هرگونه حرکت و فعالیتی که بوی این بزرگ‌داشت و گرامی‌داشت را بدهد، ممانعت به‎عمل آورده و آن را بدعت و مساوی شرک می‌دانند.
در حالی‌که برای اثبات این مساله و مشروعیت انجام مراسماتی که از سوی مسلمانان در سراسر جهان اسلام، در ایام میلاد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) صورت می‌گیرد، تنها کافی است نگاهی به آیات گهربار قرآن کریم بیندازیم.[2] با مراجعه به قرآن، به آیه‌ای در آن برخورد می‌کنیم که می‌فرماید: «وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوب‏.[حج/32] هرکس شعائر الهی را تعظیم نماید، بدون تردید این کار، ناشی از تقوای دل‌ها است.»
حال آیا شعائر الهی، چیزی جز نشانه‌هایی است، که خداوند متعال برای راهنمایی و هدایت خلقش قرار داده است؟ و آیا اولیاء و انبیاء الهی که برای هدایت خلق، به سوی آفریدگار یکتا آمده‌اند، از مصادیق این شعائر، به‌حساب نمی‌آیند؟ اگر این‌ها از مصادیق شعائر الهی هستند، این تعظیمی که در این آیه آمده است را، چگونه باید معنا کرد؟
نتیجه این‌که هر چیزی به نسبت خود تعظیمی دارد و تعظیم صرفاً مخصوص خداوند نیست. تعظیم خداوند متعال به این است، که عبادتش کنیم و تعظیم اولیاء الهی نیز به نسبت خودشان است. مثل این‌که روز میلاد ایشان را جشن می‌گیریم و مسائلی از این دست.
حال باید از وهابیان سوال کرد، با این قوانین و توهماتی که شما به اسم دین رواج می‌دهید، آیا راهی برای بزرگ‌داشت و حفظ حرمت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) باقی می‌ماند؟

پی‌نوشت:

[1]. آيا مراسم بزرگداشت بزرگان دين بدعت است؟
[2]. مراسم بزرگداشت مواليد پيامبران ريشه قرآنی دارد.