پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اعراب جاهلی اقوامی خشن و جنگ‌جو بودند و به‌خاطر کوچک‌ترین موضوعات با یکدیگر به مخاصمه و نبرد می‌پرداختند و از آن جایی که نظام قبیلگی بر مردم عرب حاکم بود، کوچک‌ترین نزاع و درگیری بین دو طرف دعوا، به نزاعی قبیلگی مبدل می‌شد؛ به همین جهت خیلی از اوقات، قبایل با یکدیگر در حال نبرد و جنگ بودند. در این میان برخی از بزرگان قبایل، طرحی را پیشنهاد دادند، که جنگ در چهار ماه از سال، حرام است. این طرح با موافقت قبایل تصویب شد. این فرصتی بود برای تجارت و کسب و کار قبایل بدوی عرب. هر چند این قانون (حرمت ماه‌های حرام) نیز برگرفته از ادیان ابراهیمی بود، اما با این‌وجود در شبه جزیره حجاز، مورد توجه قرار گرفت.
این چهار ماه به‌صورت خیلی مبتکرانه، با فاصله انتخاب شده بودند (محرم؛ اولین ماه قمری، رجب؛ هفتمین ماه قمری، ذی القعده و ذی الحجه یازدهمین و دوازدهمین ماه‌های قمری). تا اگر جنگی صورت پذیرفت، با برخورد به یکی از این ماه‌ها، جنگ متوقف شود و فرصتی باشد برای ترک نزاع و مخاصمه، زیرا تجربه نشان داده است که وقتی در کاری فاصله می‌شود، از سرگیری آن بعد از مدتی، به سختی صورت می‌پذیرد.
اسلام که در شبه جزیره حجاز ظهور کرد، برخی از سنت‌ها و آئین‌های خوب را پذیرفت؛ از جمله‌ی آن سنت‌ها، می‌توان به سنت تحریم جنگ و خونریزی در ماه‌های حرام اشاره کرد. قرآن در این‌باره به صراحت اعلام می‌کند: «إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً في‏ كِتابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ مِنْها أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ فَلا تَظْلِمُوا فيهِنَّ أَنْفُسَكُمْ وَ قاتِلُوا الْمُشْرِكينَ كَافَّةً كَما يُقاتِلُونَكُمْ كَافَّةً وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقين.[توبه/36] يقيناً شماره ماه‏‌ها در پيشگاه خدا از روزى كه آسمان‏‌ها و زمين را آفريده در كتاب خدا دوازده ماه است؛ از آن‌ها چهار ماهش، ماه حرام است؛ اين است حساب استوار و پايدار؛ پس در اين چهار ماه [با جنگ و فتنه و خونريزى‏] بر خود ستم روا مداريد و با همه مشركان همان‌گونه كه آنان با همه شما مى‏‌جنگند، بجنگيد و بدانيد خدا با پرهيزكاران است‏.»
اما در این میان برخی از قبایل عرب جاهلی به این قانون عمل نکرده و هنگامی‌که جنگ و جدالشان بالا می‌گرفت، در صورتی‌که به ماه حرام می‌رسیدند، دست از جنگ برنداشته و ماه حرام را جا‌به‌جا می‌کردند. مثلاً اگر نزاع‌شان طولانی می‌شد و به ماه رجب که از ماه‌های حرام است، بر می‌خوردند، جنگ را ادامه داده و ماه دیگری را به عوض آن حرام اعلام می‌کردند. مثلاً شعبان را ماه حرام اعلام می‌کردند.
اسلام این سنت را نپذیرفت و قاطعانه در مقابل آن ایستاد. «إِنَّمَا النَّسي‏ءُ زِيادَةٌ فِي الْكُفْرِ يُضَلُّ بِهِ الَّذينَ كَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عاماً وَ يُحَرِّمُونَهُ عاماً لِيُواطِؤُا عِدَّةَ ما حَرَّمَ اللَّهُ فَيُحِلُّوا ما حَرَّمَ اللَّهُ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمالِهِمْ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرين‏.[توبه/37] بى‏‌ترديد به تأخير انداختن [حرمت ماهى به ماه ديگر] افزايشى در كفر است؛ [و اين بدعتى است كه سردمداران كفر] كافران را به سبب آن [نسبت به ماه‏‌هاى حرام واقعى‏] گمراه مى‏‌كنند، يك سال ماه حرام را حلال مى‏‌شمارند و در ديگر سال آن را حرام مى‏‌دانند تا با شماره ماه‏‌هايى كه خدا حرام كرده، هماهنگ و مطابق سازند ولى [در نهايت‏] آن‌چه را خدا حرام كرده از پيش خود حلال مى‏‌كنند؛ زشتى كارهايشان در نظرشان آراسته شده و خدا گروه كافران را هدايت نمى‏‌كند».
اما گویا جهالت از شبه جزیره عربستان ریشه‌کن شدنی نیست. امروز، بعد از 1400 سال از ظهور اسلام و رهنمودهای هدایت‌گر آن، وهابیونی پیدا شده‌اند که ماشین‌های آخرین سیستم سوار می‌شوند و درکاخ‌های کذایی زندگی کرده و لباس‌های فاخر می‌پوشند، ولی همان خوی جاهلیت قبل از اسلام را با خود به‌همراه دارند، حتی در ضلالت و گمراهی پا را فراتر نهاده و حرمت هیچ ماهی را رعایت نمی‌کنند، با جنگنده‌های آمریکایی و صهیونیستی به کشوری مستضعف و مظلوم در همسایگی‌شان به جرم حقوق بشر و حمایت از گروه‌هایی[1] بر سر مردم مظلوم یمن بمب می‌ریزند و در کاخ‌هایشان نشسته و پا را بر روی پا انداخته و احساس شجاعت می‌کنند. امروز مار و عقرب‌خواران دوران جاهلیت، بر جنگنده‌هایی که با اموال مسلمین خریداری می‌شود، سوار شده و خود مار و عقرب شده‌اند و بی‌رحمانه مردم مظلوم منطقه را نیش زده و به هلاکت می‌رسانند.
این در‌حالی است که بی‌شرمانه خود را خادم الحرمین نیز می‌نامند. اکنون از تاریخ حمله وهابیون عربستانی به مردم مظلوم یمن که در تاریخ 6 فروردین 1394 شروع شد، بیش از یک‌سال می‌گذرد و در این مدت، حرمت هیچ ماه حرامی نگه داشته نشده است.
غاصبین حرمین شریفین با بی‌پروایی و استناد به فتاوای وهابیون نفهم، به هیچ انسانی رحم نمی‌کنند، با بی‌رحمی و حملات شبانه‌روزی مسلمانان منطقه را به خاک و خون می‌کشند و برایشان شیعه و سنی فرقی نمی‌کند.

پی‌نوشت:

[1]. جامعه خبری تحلیلی الف، تاریخ انتشار: 5/فروردین/95. کدخبر: 340554