پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اسلام دین جذب و دفع است. در آیاتی از قرآن مجید نیز به این موضوع اشاره شده و به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) دستور داده است که با کفار و معاندین سخت برخورد باشد و با گروه مومنین، مهربان و رئوف باشد. عقل انسان نیز همین رویه را تایید می‌کند که برخورد خوب و خوش باعث جذب و باعث اقبال عمومی خواهد شد و از طرفی دفع نیز لاجرم باعث کناره‌گیری و ایجاد فاصله و بیزاری خواهد شد. بنابراین یکی از عوامل بسیار مهم در ایجاد جذب حداکثری، برخورد مناسب، و حفظ کرامت طرف مقابل و حسن برخورد و معاشرت می‌باشد.
دین اسلام نیز بر پایه همین محورها که جنبه عقلانی و استدلالی را نیز با خود به همراه دارد مردم را به سمت طریق هدایت رهنمون گشته است. قرآن، این کتاب جاوید و بزرگ‌ترین معجزه دین اسلام نیز برای هدایت بشر به سوی معنویت و یکتاپرستی و هم‌چنین برحذر داشتن مردم از کج‌روی و ظلم و فساد، آیات بسیاری را در رابطه با بخشش و آمرزیده شدن گناهان و نادیده گرفتن سابقه گنه‌کاران (البته به شرط توبه) بیان نموده که تعداد آن بسیار زیاد است و به جرأت می‌توان گفت هر کجا که خداوند در قرآن، مردم را از انجام کارهای زشت و ناپسند نهی کرده و به سمت خوبی سوق داده است، آیات مبتنی بر رحمت و مغفرت خداوند را نیز بیان نموده است.
از این رو مبلّغان دینی و کسانی‌که می‌خواهند دیگر مردم را به سمت اسلام سوق دهند نیز می‌بایست اخلاق و رفتارشان متأثر از آیات قرآن مجید و سیره رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) باشد؛ چنان‌که خداوند در تعریف و تمجید از روش جذب پیامبرش، همین حال رأفت و مهربانی وی را یادآور می‌شود و بیان می‌دارد که اگر بر خلاف این رویه عمل می‌کردی و خشن و سنگ‌دل می‌بودی، مردم از اطراف تو پراکنده شده و در انجام آن‌چه برای آن تلاش می‌کردی ناکام می‌ماندی: «فَبِمَا رَ‌حْمَةٍ مِّنَ اللَّـهِ لِنتَ لَهُمْ ۖ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ [آل‌عمران/159] پس به [بركت‌] رحمت الهى، با آنان نرم‌خو [و پُرمِهر] شدى، و اگر تندخو و سخت‌دل بودى قطعاً از پيرامون تو پراكنده مى‌شدند».
حال اگر مروری بر رفتار داعش که به یک‌باره متولد گشته و خود را تنها عمل کننده به اسلام راستین معرفی می‌کند و از نظر خود بقیه مسلمانان را در واقع اهمال‌کار در امور دینی و اسلامی می‌داند، به سادگی می‌توان موارد نقض دستورات قرآنی و خلاف آن‌چه را خداوند به عنوان ملاک و رمز موفقیت در رسالت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بیان کرده است، مشاهده نمود. روش کاملاً خشن گروهک داعش، بدون آن‌که ذره‌ای مهربانی و عطوفت در آن باشد با انجام اعمال وحشیانه، مانند سر بریدن انسان‌های بی‌گناهی که در جنگ حضور نداشته و غارت و چپاول اموال و تجاوز به زنان، همگی از مواردی هستند که نه تنها جذب و اقبال عمومی نسبت به گرایش به سمت اسلام را در پی نداشته است، بلکه باعث انزجار و اسلام‌هراسی در میان سایر کشورها و قاره‌ها را در به‌وجود آورده است.
داعش و عربستان به جای این‌که با ایجاد برادری میان مسلمانان تمام قدرت خود را در جهت از بین بردن دشمنان قسم خورده اسلام (که در حال حاضر صهیونیست‌های جنایت‌کار هستند) به کار بندند، متأسفانه بر خلاف نص صریح قرآن «وَإِن جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّـهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ [انفال/61] و اگر به صلح گراييدند، تو [نيز] بدان گراى و بر خدا توكل نما كه او شنواى داناست.» که مسلمانان را برحذر از دوستی با «یهود» و «نصارا» دانسته، اقدام به طرح دوستی با صهیونیسم جنایت‌کار نموده[1] و خلاف دستور قرآنی را در رأس کار خود قرار داده است. حال به راحتی می‌توان در مورد جذب و دفع رفتار داعشی نظر داد. نظر شما چیست؟

پی‌نوشت:
[1]. سیاست روز، کد خبر 90200، تاريخ انتشار خبر: 10/9/1393