پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ این مساله که گروه‌های تکفیری بر آمده از دل وهابیت و سلفیگری افراطی، طی کننده‌ی مسیری هستند که دقیقاً بر خلاف آموزه‌های قرآن کریم است، [1] بر کسی پوشیده نیست. به عبارت دیگر جای جای قرآن کریم دم از وحدت و اتحاد بین جوامع و امت‌های مسلمان میزند و از دمیدن در شیپور جدایی و تفرقه بر حذر می‌دارد و آن را آفتی برای حفظ جوامع اسلام می‌داند، [2] نیز یکی از موارد آسیب پذیری این جوامع را از این طریق بیان می‌کند.
همچنین این مساله که این تفرقهطلبی بین فرق مسلمان به نفع چه قوم و فرقه‌ای تمام می‌شود و چه کشورها و دولی از این مساله سود می‌برند نیز امری است که بارها و بارها در رسانه‌ها و نوشتجات جهان اسلام گوشزد شدهاست. [3]
در این میان طلایهدار وحدت در جهان اسلام، و در عصر کنونی کسی نیست جز رهبر معظم ایران اسلامی، که به انحاء مختلف و در مجامع گوناگون، این مهم را گوشزد می‌نمایند. و در یکی از این بیانات به هر سه عامل وحدت، دشمن آن و صاحبان منافع این تفرقه خواهی اشاره می‌کنند.
تعبیر هوشمندانه‌ی ایشان از وحدت و مساله‌ی همگرایی جهان اسلام، تعبیر به «فریضه‌ی فوری» است. ایشان می‌فرمایند: امروز اتحاد و اتفاق بین مسلمانان یک فریضه‌ی فوری است، ببینید که از جنگ و اختلاف‌افکنی بین جوامع مسلمان چه مفاسدی به جود می‌آید. در ادامه تعبیر زیباتری از دشمن این وحدت بیان می‌کنند و آن را «تروریسم کور» خطاب می‌کنند و می‌فرمایند ببیند که این تروریسم کور به بهانه‌ی اختلافات مذهبی همه روزه چه فجایعی به راه می‌اندازد.
و در آخر کلامشان هم آن گروه و دسته‌ای که بیشترین منفعت را از این مساله و از این فتنه‌ی دامن‌گیر جهان اسلام، می‌برند را معرفی می‌کنند و می‌فرمایند ببنید با این اختلافاتی که بین ما مسلمانان به جود آورده‌اند، رژیم صهیونیستی غاصب چه نفس راحتی می‌کشد. [4] همین هشدار نسبت به سود برندگان از اختلاف افکنی در میان مسلمانان کافی است که به ماهیت این فتنه و رنگ و بوی غیر اسلامی آن پی ببریم ضمن این که هشداری است برای علمای جهان اسلام که هرگونه تعبیر جدایی طلبانه آب به آسیاب چه کسانی می‌ریزد. لذا هرگونه تلاشی در جهت همگرایی جهان اسلام:
اولاً: همسو شدن با کتاب الهی و انسانساز قرآن است.
ثانیاً: بهترین راه مقابله در شرایط کنونی با دشمنان جهان اسلام می‌باشد.

پی‌نوشت:
[1]. وهابیت بر خلاف قرآن.
[2]. وحدت‌طلبی قرآن.
[3]. نفع استعمار از تفرقه.
[4]. بیانات مورخه 1392/03/18.