پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حقوق بشر به مجموعه قوانین و حقوق کلی و جزئی انسان‌ها در میان دولت‌ها و ملت‌های مختلف، از هر قوم و نژادی با رعایت موازین و مقررات تعیین شده‌ای اطلاق می‌شود که تمام کشورها ملزم به رعایت آن هستند و در دین اسلام با نزول آیات قرآن و گفتار پیامبر و سیره عملی و تقریرهای آن حضرت ترسیم شده است، لذا از دیدگاه اسلام در تمامی مراحل آن بر مسلمانان واجب شده است که این حقوق را رعایت کنند، چرا که خداوند در قرآن می‌فرماید: «إِنِّی جَاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَةً. [بقره/30] به درستی که ما در زمین خلیفه و جانشین قرار دادیم.»، و یا در آیه دیگر می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَی رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلَاقِیهِ. [انشقاق/6] ای انسان البته با هر رنج و سختی در راه طاعت و عبادت حق بکوش که عاقبت به حضور پروردگار خود می‌روی.» لذا طبق این آیات حقوق فردی در تمامی تنگناها و مراحل آن محترم شمرده شده است.
در کتاب نهج البلاغه از حضرت علی (علیه السلام) وارد شده که می‌فرماید: «کفی بالمرء جهلاً ألا یعرف قدره. [1] نادانی انسان همین بس که قدر خویش نشناسد.» لذا جهالت نسبت به موضوع و جایگاه اصیل انسان و ارزش والای آن،‌ مایه اصلی همه بی‌عدالتی‌ها و ستم‌ها و عدم شناخت صحیح انسان از خویشتن است و تا انسان به شناخت صحیح از خود و دیگران نرسد، نسبت به مسئولیت‌هایش جاهل و غافل خواهد بود. و باز در همین کتاب حضرت علی (علیه السلام) می‌فرماید: «فإنهم صنفان اما أخ لک فی الدین أو نظیر لک فی الخلق. [2] مردم دو دسته‌اند، دسته‌ای برای دینی تو، و دسته دیگر همانند تو در آفرینش می‌باشند.»
لذا طبق روایات اسلامی ارزش و احترام به انسان‌ها، با تمام قومیت‌ها و نژادهای مختلف تأکید شده است، و این در حالی است که حاکمان کشور عربستان سعودی حتی کوچکترین ارزشی را برای انسان‌ها خصوصاً مسلمانان در این کشور قائل نیستند و این اختصاص به شیعیان و اهل‌سنت ساکن در آن سرزمین ندارد، بلکه با مسلمانان اهل‌سنت دیگر کشورها و دیگر مذاهب هم این گونه برخورد می‌کند، از جمله با مردم سوریه، عراق، یمن و ... و این در حالی است که خداوند در قرآن می‌فرماید: «الَّذِی خَلَقَکُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا. [نساء/1] آن خدایی که همه شما را از یک تن بیافرید و هم از آن جفت او را خلق کرد.» لذا آفرینش تمامی انسان‌ها چه سیاه و چه سفید، چه زرد و چه سرخ، یکسان است و از طبیعت مادی به طور یکسان برابر و برخوردارند، که در آیه دیگری تصریح آشکاری به این موضوع دارد و می‌فرماید: «وَمَا کَانَ النَّاسُ إِلَّا أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُوا. [یونس/19] مردم یک طایفه بیش نبودند، پس از آن فرقه فرقه شدند.»
و از این جهت با کمی دقت در این دو آیه و آیات دیگر قرآن به این نتیجه خواهیم رسید که اسلام بیانگر نفی فاصله و تبعیض‌های ناروا و نابجاست، اسلام امتیاز طلبی‌های مبتنی بر زر و زور و سایر معیارهای مادی را مطرود می‌شمارد و آن را مورد نکوهش قرار می‌دهد و از این جهت خداوند فرموده: «وَقَالُوا نَحْنُ أَکْثَرُ أَمْوَالاً وَأَوْلَاداً وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ. [سبأ/35] و باز گفتن که ما بیش از شما مال و فرزند داریم و هرگز رنج و عذابی نخواهیم داشت.» و این در حالی است که در کتاب خاندان سعودی را بشناسیم آمده است که: پادشاهان عربستان چون که صاحب جاه و شوکت و تمکن مالی از ره آورد پول نفت و گاز بودند، خود را صاحب اختیار مردمان عربستان می‌دانند و باید حرفشان بدون چون و چرا و اعتراضی مورد قبول واقع شود. [3] و این در حالی است که در این آیه شریفه معیارهای مادی طرد شده است.
خداوند در قرآن امنیت را از نتایج رشد و تکامل بشر می‌داند و می‌فرماید: «وَلَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً. [نور/55] سرانجام امنیت را جایگزین ترسشان می‌سازد.» و درآیات دیگر هم خداوند شهر أمن را الگوی مدینه فاضله معرفی می‌کند، و حال اینکه در کدام یک از شهرهای عربستان امنیت وجود دارد و در کدام یک از زندان‌های مخوف عربستان به مصداق این آیه عمل می‌شود، به طوری که حتی مردم عادی عربستان هم از آن گریزان هستند، چرا که به هیچ یک از تعهدات دینی اسلامی آن عمل نمی‌شود و چنان سخت و وحشتناک است که هر زندانی که در آن محبوس است روزی هزار بار آرزوی مرگ می‌کند. و این در حالی است که هر شخصی در کشور خود علاوه بر امنیت، مصونیت دارد، چه سیاسی و چه اجتماعی و ... و این حقی است بر فرد مسلمان، علی‌الخصوص در دین اسلام که بر آن تأکید شده است، در روایتی از اصول کافی نقل شده است که امام معصوم (علیه السلام) می‌فرماید: «و لا تروعوا المسلم فإن روعه المسلم ظلم عظیم و من نظیر الی مؤمن لنحیفه بها آخذه الله عزوجل یوم لا ظل الا ظله. [4] مسلمانان را نترسانید زیرا ترساندن او ستمی بزرگ است. هر کس که به مؤمنی نگاه بیافکند که او را بترساند، خداوند او را در روزی که جز سایه رحمت الهی سایه‌ای نیست؛ مجازات سختی خواهد نمود.»
نهایتاً رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بخش عظیمی از حقوق فردی را این‌گونه مشخص می‌کند و می‌فرماید: «من أهان مؤمناً فقد بارزنی بالحرب و سباب المؤمن فسوق و قتاله کفروا کل لحمه معصیته و حرمة ماله کحرمة دمه. [5] هر کس مؤمنی را بترساند، با من اعلام جنگ نموده است، ناسزا گفتن و جنگ نمودن با مؤمن کفر است و دست درازی به مال او نافرمانی خداست و احترام مال او مانند احترام خون اوست.» و مصداق این‌گونه روایات در کشور عربستان بسیار مشهود است، چرا که مردم عربستان چه شیعه و چه سنی به خاطر جو خفقان و مجازات‌های سخت و وحشتناک آن جرأت هیچ گونه اعتراضی ندارند و اگر اعتراضی صورت بگیرد مانند اعتراض شیخ نمر این عالم شیعی بزرگ کشور عربستان، بدون هیچ محاکمه‌ای حکم مرگش را صادر می‌کنند تا درس عبرتی برای دیگران باشد که معترض به وضع حاکم موجود در آن کشور نباشند.

پی‌نوشت:
[1]. نهج البلاغه، سید رضی، ستاد اقامه نماز، مترجم محمد دشتی، تهران، (زمستان 1379 ش)، خطبه 16 ص 60
[2]. همان، نامه 53 ص 566
[3]. خاندان سعودی را بشناسیم، ناصرالسعید، موسسه انتشارات فراهانی، مترجم ابومیثم وحید، ص 134
[4]. اصول کافی، شیخ کلینی، دارالاضواء، بیروت، لبنان، ج 2 ص 273
[5]. سفینه البحار، شیخ عباس قمی، دارالاسوه للطباعه و النشر، ایران، ج 1 ص 41