پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ الباني كه يكی‌ از سران وهابیت می‌باشد در کتاب معروف خود این حدیث كه «مَنْ مات بغير إمام مات ميتة جاهلية (هر كس بدون امام بميرد، به مرگ جاهلي مرده است)» را بدون هیچ دلیل قانع کننده‌ای (صرفا به علت این‌ که ابن تیمیه این حدیث را رد می‌کند) رد می‌کند.[1] حال باید از او سوال کرد که چه انگیزه‌ای باعث کتمان واقعیت می‌باشد که این حدیث را انکار می‌کنی؟
دلائل صحت این حدیث :
- این حدیث متواتر است و با الفاظی شبیه به همین روایت در کتب متعدد اهل سنت وارد شده است.[2]
- از مسأله تواتر این حدیث هم که دست بکشیم، در مسند احمد همین حدیث با راویان بخاری و مسلم ذکر شده است.[3]
به راستی چقدر شناخت امام ارزش دارد که حدیث می‌فرماید: «اگر کسی آن را نشناسد به مرگ جاهلیت (کفر و نفاق) مرده است» اما به راستی چه دلائلی باعث کتمان این حدیث می‌شود؟ واضح است که قبول امامت به معنای دست کشیدن از این فرقه ضاله می‌باشد. اگر این‌‌ فرقه امامت را به معنای واقعی قبول کنند، از عقائد خرافی خود دست می‌کشند و هدایت می‌شوند. ولی افسوس که مهر غفلت بر قلب‌هایشان خورده و همین باعث عدم قبول واقعیت است.

پی‌نوشت:

[1]. آلبانی، سلسله الاحادیث الضعیفه و الموضوعه ص 525، چاپ الریاض.
[2]. متقی هندی، كنز العمال ج 6 ص 26، دار النشر : دار الكتب العلمية، بيروت، 1419هـ/1998م، الطبعة الأولى، تحقيق: محمود عمر الدمياطي
[3]. مسند أحمد بن حنبل، ج 4، ص 96، دار النشر: مؤسسة قرطبة، مصر.