فرقه ی بدعت گذار صوفیه، ناجیه یا گمراه!

  • 1392/06/24 - 13:41
با این بدعت ها و انحرافات، آیا می توان صوفیه ی منحرف که مدعی تشیع است را جزء گروه رستگاران دانست؟
فرقه ی بدعت گذار صوفیه، ناجیه یا گمراه!

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ روایاتی در رابطه با انشقاق امت واحده ی اسلام از زبان مبارک رسول الله صلی الله علیه وآله وارد گردیده که در یکی از این روایات می فرمایند: (یهود هفتاد و یک فرقه شدند یک فرقه آنان در بهشت و هفتاد فرقه ایشان در آتش، و نصارا هفتاد و دو فرقه شدند هفتاد و یک فرقه ایشان در آتشند و یک فرقه در بهشت (سپس پیغمبر(ص) فرمود:) سوگند به آن خدایی که جان محمد در دست اوست البته امت من هفتاد و سه فرقه می‌شوند یک فرقه آنان در بهشت و هفتاد و دو فرقه ایشان در آتشند).[1]

بنابر صحت این روایات از لحاظ سندی و مباحث رجالی، باید دانست که با وجود فرقه ها و نحله های متعددی که داعیه ی سیر صراط مستقیم را دارند، تنها و تنها یک گروه از مسلمانان هستند که اهل نجات بوده و مابقی ایشان رنگ فلاح و رستگاری را نخواهند دید. فرقه ی صوفیه یکی از این فرقه هاست که اساساً در مرام و مسلک اهل سنت شکل گرفت و نطفه ی آن توسط مخالفین حق اهل بیت علیهم السلام بسته شد. سوالی که مطرح می شود این است که با وجود رستگار بودن یک فرقه، آیا تصوف آن گروه بهشتی است؟

برای پاسخ به این سوال باید با بسیاری از پازل های تشخیص حق را کنار هم گذاشت و معیارهایی که توسط بزرگان دین از شخص رسول اکرم صلی الله علیه وآله تا ائمه ی اطهار علیهم السلام ارئه شده را مرور و بررسی کرد. روایات متعددی از فریقین ( شیعه و سنی) نقل شده که بهترین مخلوقات خداوند، امیرالمومنین علی علیه السلام و شیعیان ایشان هستند. سیوطی دانشمند بزرگ اهل سنت از «جابر بن عبدالله» نقل مي‏ كند كه ما خدمت پيامبر بوديم كه علي به سوي ما آمد ، هنگامي كه چشم پيامبر به او افتاد، فرمود: «وَالَّذي نَفْسي بِيَدِهِ اِنَّ هذا وَ شيعَتَهُ لَهُمْ الْفائِزُونَ يَوْمَ الْقِيامَهِ ، وَنَزَلَتْ ، اِنَّ الذَّينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوالصّالِحاتِ اُولئِكَ هُمْ خَيْرُ البَرِيَّهِ فَكانَ اَصْحابُ النَّبِيِ (ص) اِذا اَقْبَلَ عَلِيٌ (ع) قالُوا جاءَ خَيْرُ الّبَرِيَّهِ» [2] قسم به كسي كه جان من به دست او است ، اين مرد و شيعيان او ، رستگاران در روز قيامتند، و آيه «اِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوالصّالِحاتِ اُولئِكَ هَمْ خَيْرُ الْبَرِيَّه» نازل شد، از اين رو اصحاب پيامبر هنگامي كه علي مي ‏آمد مي‏ گفتند خيرالبريّه (بهترين مخلوقات خدا) آمد]. با وجود تعصب عجیب وهابیت و پیروی ایشان از اسلاف خود در مورد حذف آثار و مناقب اهل بیت علیهم السلام سایت  "الاسلام" که مرتبط با "وزارت شؤون اسلامی و اوقاف و ارشاد" عربستان است لب به این حقیقت گشوده و با نقل این حدیث در ذیل آیه ی 7 سوره ی مبارکه ی بینه به برتری مولی علی علیه السلام و شیعیانش اعتراف نمود.[3]

قطعاً بهترین مخلوقات خدا اهل دوزخ نخواهند بود و در رابطه با رستگاری سایر ایشان خبری از جانب بزرگان دین نرسیده است! در حوزه ی اعتقادی شیعیان هم این تفکیک صورت می گیرد که با صرف ادعا، کسی نمی تواند خود را شیعه معرفی کند. بلکه شیعه دارای نشانه هایی است که از زبان اولیاء الهی بیان شده و ضوابط خاصی را داراست. شیعه باید در همه ی جهات تابع محض دین و دستورات بزرگانش باشد و الا جزء ضررکنندگان خواهد بود. برای مثال امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: لیس مِنّی مَن ضَیَّعَ الصّلاه[4] یعنی: آن كس كه نماز را تضییع نماید از من نیست.

ونیز امام صادق علیه السلام شفاعت خود را از کسانی که نماز را سبک بشمارند دور کرده است.[5] با این وجود آن دسته از فرقه ی منحرف صوفیه که خود را جزء فرقه ی ناجیه می دانند بخاطر بدعت های بیشمار در دین خدا، از محل بحث خارج شده و جزء گمراهان محشور خواهند شد. اسقاط تکلیف یکی از این بدعت هاست و متصوفه معتقدند پس از طی مراحلی از سلوک تکالیفی چون نماز! از انسان ساقط می شود. امام خمینی (ره) در نقد این تفکر باطل فرمودند: آنچه پيش بعض اهل تصوّف معروف است كه نماز وسيله معراج وصول سالك است و پس از وصول، سالك مستغنى از رسوم گردد، امر باطل بى ‏اصلى و خيال خام بى‏ مغزى است كه با مسلك اهل اللَّه و اصحاب قلوب مخالف است و از جهل به مقامات اهل معرفت و كمالات اوليا صادر شده.[6]

با این بدعت ها و انحرافات، آیا می توان صوفیه ی منحرف که مدعی تشیع است را جزء گروه رستگاران دانست؟ قطعاً اعتقاد به این موضوع خوش خیالی بوده و بزودی در سرای باقی و در پیشگاه الهی خواهند دانست که متصوفه به ریسمان پوسیده ی مخالفین اهل بیت پیامبر صلی الله علیه وآله آویخته بوده اند و سر از دوزخ در خواهند آورد.

منابع:

[1]. «کنزالعمال» جلد 11 ط بیروت مؤسسه الرساله کتاب الفتن صفحه 114

اِفْتَرَقتِ الْیَهُودُ عَلی اِحْدی وَ سَبْعینَ فِرْقةٍ فَواحِدَةٌ فِی الْجَنَّةِ وَ سَبْعُونَ فِی النّارِ وَافْتَرَقْتِ النَّصاری عَلی ثِنَتَیْنِ وَ سَبْعینَ فِرْقَةً فَاِحْدی وَ سَبْعُونَ فِی النّارِ وَ واحِدَةُ فِی الْجَنَّةِ وَ الّذی نَفْسُ مُحمَّدٍ بِیَدِهِ لَتَفْتِرَقَنَّ اُمّتی عَلی ثَلاثِ وَ سَبْعینَ فَرِقَة فَواحِدَةُ فِی الجَنَّةِ وَ ثِنتانْ وَ سَبْعُونَ فِی النّارِ

[2]. الدر المنثور 4/379

[3]. http://quran.al-islam.com/Page.aspx?pageid=221&BookID=13&Page=598

[4]. مستدرك الوسائل، 3/98

[5]. بحارالانوار2/47

[6]. سر الصلاة (معراج السالكين و صلاة العارفين)، متن، ص: 14

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.