پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابیون می‌گویند که توسل به پیامبر اکرم شرک می‌باشد. ابن تیمیه از رهبران فکری وهابیت در این باره می‌گوید: « همانا قصد آنان که شفاعت انبیاء و اولیاء و ملائک را دارند و به واسطه این‌ها می‌خواهند به خدا تقرب کنند، این عمل، اموال و خونشان را مباح می‌کند». اما چند سوال از کسانی که می‌گویند توسل شرک است!

در این صورت (شرک بودن توسل به انبیاء و اولیاء) باید بسیاری از علمای اهل سنت را مشرک دانست چرا که متوسل به قبور صالحین می‎شدند.[1] حتی باید صحابه ای را كه به پیامبر متوسّل می‌شدند مشرك بدانیم، مگر بسیاری از صحابه از جمله ابوایوب انصاری به قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله) متوسل نشدند؟[2] مگر عمر بن خطاب به عموی پیامبر متوسّل نشد؟[3] اگر توسل شرك و نا مشروع است پس عمر هم مشرک است.

اگر توسل شرك است چرا در قرآن آمده كه فرزندان حضرت یعقوب برای آمرزش گناهان نزد پدر رفته و او را واسطه قرار دادند؟ اگر توسل شرك است باید در هنگام مراجعه گناهكاران نزد پیامبر، آنان را از این عمل جلوگیری نموده و می فرمود: مستقیم از خدا بخواهید. «قالُوا يا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا إِنَّا كُنَّا خاطِئينَ [یوسف/97] گفتند: پدر! از خدا آمرزش گناهان ما را بخواه، كه ما خطاكار بوديم!» اگر توسل شرك است چرا حضرت آدم (علیه السلام) به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) پیش از خلقت آن حضرت متوسل شد؟[4] اگر توسل ممنوع است چرا هنگام مراجعه عدّه ای نزد عایشه، آنان را كنار قبر پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرستاد تا برای رفع قحطی شدیدی كه پیش آمده بود به آن حضرت متوسل شوند؟[5]

اگر تعظیم و احترام به قبور پیامبر و ائمه به خاطر اظهار محبّت و ارادت شرك و عبادت غیر خدا باشد باید تعظیم پدر و مادر و استاد و بزرگان هم شرك باشد، در حالی كه خداوند متعال در قرآن راجع به احترام پدر و مادر فرموده: «وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ [اسرا/17] و بال‌های تواضع خویش را از محبّت و لطف در برابر آنان فرود آر».پس روشن است كه تعظیم و احترام شرک نیست وگرنه خداوند دستور نمی‌فرمود و هیچ مسلمانی آن را شرك نمی‌داند. همچنین، از آنجا كه طبق صراحت سخن پیامبر اسلام «الاعمال بالنیات» عمل وقتی كامل می‌شود كه همراه با نیت باشد. آیا می توان عمل یك مسلمان را بر معنایی حمل نمودكه موجب كفر می‌شود؟ یا نباید با نگاه خوشبینانه آن را بر معنای صحیح حمل نمود؟

پی‌نوشت:

[1]. توسل علمای اهل سنت به قبور صالحین
[2]. محمد بن عبد الوهاب، مؤلفات محمد بن عبد الوهاب في العقيدة، ج ۱، ص ۱۵۴. دار النشر: جامعة الإمام محمد بن سعود، الرياض
[3]. احمد بن حنبل، مسند أحمد بن حنبل  ج 17، ص 42، چاپ دارالحدیث القاهره، تحقیق: حمزه احمد الزین
[3]. بخاری، صحیح البخاری ج2 ص27، المحقق: محمد زهير بن ناصر الناصر، الناشر: دار طوق النجاة، الطبعة: الأولى، 1422هـ، عدد الأجزاء: 9.
[4]. سیوطی، الدر المنثور ج1 ص 58، ناشر، كتابخانه آية الله مرعشى نجفى‏ ، سال چاپ: 1404 ق‏
[5]. الدارمی، سنن الدارمی: ج ١ صـ ۴٣ ۴۴، الناشر: مطبعه الاعتدال ـ دمشق ،ط، ١٣۴٩ هـ