پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در پی نامه نگاری رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران که در آن مستقیماً جوانان اروپایی را مورد خطاب قرار داده بودند، نکات مهمی به چشم می‌خورد. ایشان با یادآوری گذشته تلخ و سیاه غرب در مورد برده‌داری، استعمار، و ستم بر رنگین‌پوستان و غیر مسیحیان به دنبال بیدار کردن فطرت پاک جوانان جویای حقیقت بوده که تا به الآن در مورد اسلام جز (خرافه، بهتان، دروغ) و امثال این‌ها را نشنیده‌اند. در نامه معظم له که با لحنی بسیار محترمانه و پدرانه به نگارش درآمده است، اذهان جوانان اروپایی را به سمت موضوع بسیار مهم اسلام هراسی در غرب متوجه کرده و از آن‌ها خواسته‌اند درباره این‌همه هجمه و اهانت‌های بی‌شمار به اسلام که در جهان غرب صورت می‌گیرد، کمی تأمل کنند و این سؤال بسیار مهم را از خود بپرسند که چرا به این دین در بین سایر ادیان الهی این چنین حمله می‌شود.

امام صادق (علیه السلام) می‌فرمایند: «عَلَیکَ بِالأَحداثِ فَإِنَّهُم أسرَعُ إلی کُلِّ خَیر،[1] جوانان را دریاب، زیرا که آنان سریع‌تر به کارهای خیر روی می‌آورند.»[۱] این حدیث امام صادق (علیه اسلام) نشان‌گر این مطلب است که مقام معظم رهبری به دنبال استفاده از پتانسیل عظیم  جوانان بوده و به آنان در مورد شناختن حقیقت اسلام نسبت به دیگر مردمان اروپا امید بیشتری دارند. مقام معظم رهبری در بخش اول نامه خود به دنبال (متنبه کردن) جوانان اروپایی از گذشته شرمنده اروپا و امریکا و از طرفی ادعای فعلی سردمداران کشورهای غربی در خصوص احترام به انسان و مقدسات او می‌باشند. جوانان اروپایی درواقع بامطالعه در مورد گذشته اروپا و همچنین تحقیق در خصوص علت هجمه‌ها و اهانت‌های متوالی و پی‌درپی صاحبان ثروت و قدرت به دین اسلام باید به دنبال کشف سِرِه از ناسِرِه بوده و همیشه این سؤال را از خود بپرسند که چرا در جوامع غربی از آگاهی‌های عمومی در مورد اندیشه اسلامی جلوگیری می‌شود و همیشه با ارعاب و هراس افکنی در مورد نزدیکی به افکار اسلامی  به دنبال دور کردن مردم از این نوع آموزه‌ها می‌باشند. بخش دوم نامه رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران به منابع اصیل و دست‌نخورده منابع اسلامی اشاره دارد. ایشان در سؤال اولی که از جوانان اروپایی می‌کنند سؤالاتی را در ذهن آنان به وجود می‌آورند، اینکه چرا به دین اسلام این‌همه حمله می‌شود؟ چرا فقط در مورد این دین چنین محدودیت و هراسی اعمال می‌شود؟ چرا هر روز با توهین و اهانت به مقدس‌ترین فرد یک دین و مهربان‌ترین انسان روی زمین سعی در دور کردن مردم به‌خصوص جوانان اروپایی از فراگیری آموزه‌های اسلامی دارند؟ و چراهای بی‌شماری که باکمی دقت و تأمل، در ذهن هر انسان جویای حقیقت نقش می‌بندد.

اشاره مقام معظم رهبری به دریافت اطلاعات و آگاهی‌های اسلامی از منابع اصیل همچون قرآن که معجزه پیامبر اسلام بوده و بامطالعه در زندگی پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله)، نشان دهنده این نکته است که در جوامع غربی اطلاعات درستی از اسلام در اختیار مردم قرار نمی‌گیرد و با دروغ و توهین همیشگی نسبت به اسلام درصدد ایجاد رعب و نوعی ترس در بین مردمان خود نسبت به اسلام می‌باشند.
ایشان در انتهای نامه خود می‌فرمایند: «گر چه هیچ‌کس به‌صورت فردی نمی‌تواند شکاف‌های ایجادشده را پر کند، امّا هر یک از شما می‌تواند به قصد روشنگریِ خود و محیط پیرامونش، پُلی از اندیشه و انصاف بر روی آن شکاف‌ها بسازد. این چالش از پیش طراحی‌شده بین اسلام و شما جوانان، اگرچه ناگوار است امّا می‌تواند پرسش‌های جدیدی را در ذهن کنجکاو و جستجوگر شما ایجاد کند. تلاش در جهت یافتن پاسخ این پرسش‌ها، فرصت مغتنمی را برای کشف حقیقت‌های نو پیش روی شما قرار می‌دهد. بنابراین، این فرصت را برای فهم صحیح و درک بدون پیش‌داوری از اسلام از دست ندهید تا شاید به یمن مسئولیت‌پذیری شما در قبال حقیقت، آیندگان این برهه از تاریخ تعامل غرب با اسلام را با آزردگی کمتر و وجدانی آسوده‌تر به نگارش درآورند».[2]

بنابراین نامه رهبری معظم انقلاب اسلامی ایران حضرت آیت العظمی خامنه ای (مد ظله العالی) به جوانان اروپایی، می‌تواند یک فتح بابی برای همه انسان‌های جویای حقیقت که می‌خواهند در مورد اسلام و پیامبر (صلی الله علیه و آله) آن اطلاعاتی را کسب کنند، محسوب شده و از طرفی یک آماده باش همگانی برای تمام کسانی است که می‌خواهند در بیدارسازی فطرت‌ها و وجدان‌های خفته بشریت نقشی داشته باشند به حساب می‌آید. یعنی زمان بیدارسازی و بیداری همگانی فرا رسیده و قلوب انسان‌ها آمادگی لازم برای دریافت معارف اسلامی را کسب کرده است و برای رسیدن به این امر مهم تلاش شبانه روزی و همت والایی لازم است. امید است آموزه‌های ناب اسلامی در آینده ای نزدیک فطرت تشنه و خفته بشریت را بیدار کرده و او را به سرمنزل حقیقی که همان قرب الهی است برساند.

پی‌نوشت:

[1]. اصول کافی، محمد بن یعقوب کلینی، ج 8، ص 93، حدیث 66
[2]. مقام معظم رهبری، 1393/11/1