پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پیامبر اکرم از صمیم قلب، دلسوز مردم بود، و تمام آرزویش این بود که جهانیان هدایت شوند. لذا خداوند در قرآن می‌فرماید: «لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ[توبه/128] تحقیقاً از خود شما رسولی به سویتان آمد که رنج‌های شما بر او سخت است و اصرار بر هدایت شما دارد و نسبت به مؤمنان رئوف و مهربان است.» لذا اگر کمی در این آیه شریفه دقت و تأمل کنیم، برخی از فرازهای آن به انسان‌ها می‌فهماند که پیامبر چقدر سوز و عشق نسبت به هم نوع خود دارد تا هدایت و رستگار شوند. برخی از کلمات آیه (128 سوره توبه) چه‌ می‌فرماید:

«من انفسکم»: پیامبری از خود شما که دارای روح بلند انسانی همانند شماست را آورد، فخر رازی در تفسیر خود ذیل این کلمه گفته است که: «و قوله تعالی انما أنا بشر مثلکم». یعنی به این مردم بگو من هم مثل شما هستم.[1]

«عزیز علیه ماعنتم»: رنج و سختی شما، رنج و سختی اوست، و او کراهت دارد و ناراحت است برای انسان‌ها، پس او غمخوار شماست. «چو عضوی بدرد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار». یعنی از ناراحتی ما انسان‌ها نه تنها که خشنود نیست، بلکه بی‌تفاوت هم نیست و بیشتر از ما انسان‌ها رنج می‌برد و اصرار او بر هدایت فقط به خاطر تکامل و راحتی ما انسان‌ها است.[2]

«حریص علیکم»: او به شدت عاشق سعادت و تکامل روح انسانی به روح الهی است، لذا سر از پای نمی‌شناسد، و با تمام وجود همانند پروانه اطراف انسان‌ها می‎چرخد تا ما به قله معرفت و انسانیت برسیم، و این خیری است برای ما انسان‌ها، چه در دنیا و چه در آخرت، نه حیوانیت و درنده خویی، که در این صورت فرقی با حیوانات نداریم.[3]

«بالمؤمنِين رؤوف رحیم»: پیامبر اسلام نسبت به افراد با ایمان، مطیع و فرمانبردار و رحیم است، و نسبت به افراد گنهکار و خاطی به خاطر اعمالی که مرتکب می‌شوند هم دلسوز و مهربان است. تا حدی که برای آنان طلب بخشش و مغفرت از خداوند می‌کند تا شاید رستگار شوند.[4] لذا در روایتی از حضرت امیرالمومنین علی(علیه السلام) در افضلیت پیامبر بر تمام مخلوقات وارد شده که می‌فرماید: «... ولقد کان ارحم الناس و ارأفهم فقال الله تبارک و تعالی لقد جائکم رسول من انفسکم ...بالمومنین روف رحیم.[5] یعنی به تحقیق رسول خدا دلسوزترین و مهربان‌ترین مردم بود، پس خداوند برای شما پیامبری از جنس خودتان آورد که... با مؤمنان رئوف و مهربان بود.» حال این پیامبر چگونه با این ویژگی منحصر به فرد در این آیه شریفه با این کلمات وارده مثل: «عزیز، حریص، رئوف و رحیم » و آیات دیگر قرآن مانند، این آیه شریفه که خداوند می‌فرماید: «فلعلک باخع نفسک علی آثارهم ان لم یومنوا بهذا الحدیث اسفا.[کهف/6] پس گویی می‌خواهی به خاطر اعمال آنان خود را از غم و اندوه هلاک کنی، اگر به این گفتار ایمان نیاورند.»

با این توصیف از آیات درمی‌یابیم که پیامبر اسلام به خاطر سرنوشت و پایان بد افراد، خصوصاً کافران در تأسف و رنج عمیق می‌باشد، و اینطور برداشت می‌شود که پیامبر تشبیه به کسی شده که می‌بیند عزیزترین افرادش از او جدا می‌شوند و او با حسرت از پشت سرشان به آنان نگاه می‌کند و الآن است‌که‌ دق‌‌مرگ شود. پس این است پیامبر اکرم که پیامبر رحمت است نه پیامبر خشونت و گمراهی، و دشمنان اسلام خصوصاً کفار یهود در زمان حال ظالمانه او را مورد هتاکی قرار داده، و به خود جرأت جسارت و توهین را می‌دهند، و از طرف دیگر کسانی که داعیه اسلام و اسلامگرایی را سر می‌دهند، همانند وهابیت و گروه‌های تروریستی تکفیری القاعده و داعش و... کسانی هستند که هرگز پیروی از اخلاق و رفتار حسنه پیامبر اسلام را نکرده و نمی‌کنند، اینان سبک مغزهایی جاهل‌اند، که در ظاهر خود را مسلمان معرفی می‌کنند، اما از مسلمانی فقط نام آن را یدک می‌کشند، ولی در باطن دیدگاه‌ها و تفکرات دشمنان قسم خورده جهان اسلام مثل کفار یهود (اسرائیل و ...) را عملی می‌کنند. لذا تمام مذاهب مختلف اسلامی و ادیان دیگر الهی خود را از اینان جدا دانسته و آنان را منافقانی خود فروخته می‌دانند. و ما چاره‌ای جز این نداریم که مانند پیامبر بزرگ اسلام برای برخی از آنها دعا کنیم تا هدایت شوند، و یا لعن و نفرین برای مغرضین از آنان تا نیست و نابود شوند. 

پی‌نوشت:

[1]. فخر رازی، تفسیر کبیر رازی، بیروت، دارالفکر، (1423هـ/2002م)، ج8 ص241.
[2]. طبری، تفسیرطبری، ضبط و تعلیق محمود شاکر، بیروت، دار احیا التراث العربی، (1421هـ/2001م)، ج11 ص90.
[3]. فخر رازی، تفسیرکبیر رازی، بیروت، دارالفکر، (1423هـ/22002م)، ج8 ص242.
[4]. زمخشری، تفسیر کشاف، تصحیح عبدالسلام شاهین، بیروت، دار الکتب العلمیه، (1424هـ/2003م)، ج2 ص314.
[5]. علامه مجلسی، بحارالانوار، بیروت، موسسه الوفاء، الطبعه الثانیه، (1430هـ/1983م)، ج16 ص342 ح33.