یکی از مذاهب اربعه فقهی اهل سنت ، مذهب حنبلی است ، بهتر است بدانید که وهابیون نیز به دلیل نزدیکی برخی آراء و عقائدشان با عقائد این مذهب ، همواره خود را حنبلی معرفی می نمایند .

اما سوال مهم  این است که کینه و دشمنی سران وهابیت نسبت به امیر المومنین از کجا نشات می گیرد ؟

و چرا سران وهابی هرگز تاب تحمل شنیدن و دیدن فضائل آ> حضرت را ندارند ؟

اگر در اعتقادات این گروه به دقت بنگریم ، تضاد کامل برخی از این اعتقادات را با اخبار و روایات و توصیه های پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم خواهیم دید به همین جهت در این مقاله ، شما را با یکی از اعتقادات مذهبی ایشان که در تضاد کامل با اخبار نبوی است ، آشنا می نماییم .

در کتاب تاریخ المستبصر نوشته شیبانی از علمای اهل سنت ( متوفای 690 ه ق ) چنین آمده که :
حنبلی ها معتقدند که هر کس ادعای پیروی از مذهب حنابله را دارد باید مقداری بغض و کینه نسبت به حضرت علی علیه السلام در دلش وجود داشته باشد. و دلیلیشان این است که :
لان الحنابله یقولون فیما بینهم : لا یکون الحنبلی حنبلیا حتی یبغض علیا سویا [1]

در اینجا ما فقط چند سوال داریم ....
1- مگر اعتقاد به عدالت صحابه و پاک بودن همه آنها از نقائص ، جزء اعتقادات وهابیت و اهل سنت نیست ؟
2- مگر علی بن ابیطالب سوای فضائل و مقامات کثیره ای که داشتند در کمترین درجات حداقل صحابه رسول الله ص نبودند؟
3- پس چرا وقتی به سایر صحابه ای که دچار خطاها و لغزشهای فاحش بودند می رسیم ، تعصب وهابیون نمودار شده و اجازه نقل هیچ گونه خطا یا لغزشی را از آن ها نداده و باب امساک فیما شجر بینهم ، را برایشان می گشایند و آن ها را عادل و قول و فعلشان را حجت می دانند و شیعیان را متهم به  سب و توهین به صحابه می کنند ولی نوبت به علی بن ابیطالب که می رسد ، با این که دوست و دشمن اذعان به پاک بودن آن حضرت از هر عیب و خطایی دارند ولی در این جا قضیه به عکس شده و نه تنها او را عادل نمی دانند بلکه کینه و بغض آن حضرت را هم جزء اعتقادات خود قرار می دهند ، چرا آن تعصب در این جا بروز نمی کند ؟
4- از صحابی بودن علی بن ابیطالب که بگذریم ، سوال دیگری مطرح است و آن این که ، مگر آن حضرت در رتبه بعد خلیفه چهارم اهل سنت محسوب نمی شوند ؟
پس چرا وقتی صحبت از سایر خلفا شده و از ایشان انتقادی می شود غیرت و تعصب وهابیون و اهل سنت گل می کند و شیعیان را محکوم می نمایند در حالی که وقتی نوبت به علی بن ابیطالب می رسد ، خود ایشان به نقل اکاذیب و خرافات و تهمت هایی به آن حضرت می پردازند یا این که از این ها بالاتر آن غیرت و تعصب سابق گل که نمی کند هیچ ، بلکه تبدیل به عناد و کینه نسبت به آن حضرت شده و  بغض آن حضرت را هم جزء اعتقادات خود قرار می دهند ؟
5- آیا احترام به خلفای ثلاثه واجب است ولی این امر در مورد خلیفه چهارم امری مکروه و ناپسند است ؟
6- گذشته از همه این ها مگر پیامبر اکرم در مورد آن حضرت نفرمودند : علی خیر البشر من ابی فقد کفر ( علی بهترین انسانهاست و هر کس از او رو گرداند قطعا کافر شده است ) [2] ( این خبر در کتب معتبره فریقین ثبت است)
7- و مگر آن حضرت در اخبار متعددی  نفرمودند : یا علی لا یحبک الا مومن و لایبغضک الا منافق کذاب او کافر  او ...؟  [3] ( یا علی دوست نمی دارد تو را مگر مومن و بغض و کینه نمی ورزد به تو مگر منافق کذاب یا کافر یا شخصی که زنا زاده است ؟
8- حال آیا وهابیون و آن دسته از پیروان مذهب حنبلی که دارای چنین اعتقادی هستند، طبق اخباری که خود نیز نقل نموده اند ، کافر یا منافق یا کذابند ؟
9- در صورتی که ایشان را طبق این اخبار کذاب و منافق بدانیم ، اولین شخصی که انگشت اتهام به سویش روانه می شود ، رئیس این مذهب یعنی احمد بن حنبل است ، آیا در این صورت می توان گفت تمامی پیروان او از یک شخص کافر ، منافق و یا کذاب پیروی کرده اند ؟
10- و در صورتی که او کذاب باشد آیا می توان به اخباری که وی در کتبش نقل کرده و فتاوایی که صادر نموده اعتماد نمود؟

و بالاخره سخن آخر این که اگر می بینیم نظریه پرداز تفکرات وهابیت ( ابن تیمیه حرانی ) مواضع مبغضانه و کینه توزانه نسبت به امیر المومنین علیه السلام داشته و تاب تحمل فضائل آن حضرت را ندارد و گاه به آن حضرت هم اهانت می نماید ، جای تعجب ندارد چرا که ظاهرا این رویکرد از اعتقادات مذهب وی سرچشمه می گیرد !

اگر چه توجه به این نکته ضروریست که خود احمد بن حنبل رئیس مذهب حنبلی نه تنها بغض و کینه امیر المومنین علیه السلام را در دل نداشت بلکه در مسند خود اخبار فراوانی را در فضائل و مناقب آن حضرت نقل کرده است .

حتی وی در کتاب فضائل الصحابه خود به صورت مشروح به ذکر فضائل امیر المومنین علی علیه السلام پرداخته و نزدیک به دویست صفحه از آن را به فضائل آن حضرت اختصاص داده است. در این صفحات بسیاری از نکات مهم و حساس زندگانی آن حضرت و نیز فضائل و مناقب ایشان از جمله حدیث غدیر ، حدیث منزلت ،سدو الابواب ، ثقلین ، نزول آیه تطهیر در حق اهل بیت علیهم السلام ، اولین مسلمان ، حدیث اخوت ، و بیشتر مناقب آن حضرت آمده است .
حتی گاهی در نقلهای احمد فضائلی برای امیر المومنین نقل می شود که شگفت آور است .
وی در عظمت آن حضرت نیز می گوید :
هیچ گاه علی از حق جدا نشد و حق نیز همواره با او بود .

گذشته از این ها این احمد بن حنبل بود که در زمانی که تفکر عثمانی نظریه تثلیث و به رسمیت شناختن تنها سه خلیفه اول را مطرح می کرد ، به شدت در مقابل این تفکر ایستاد و نظریه تربیع و اعتقاد به چهار خلیفه و از جمله امیر المومنین علیه السلام را مطرح کرد و گفت : کسی که علی را به عنوان امام و خلیفه نشناسد از چهار پای خانه اش هم گمراه تر است .

منابع :
[1] ابن مجاور شیبانی ، تاریخ المستبصر ج 1 ص 101 ذکر بلاد الخوارج و الاباضیه

[2]  از منابع عامه : متقی هندی در كنز العمال، ج 11، ص 625، حدیث 33045؛ قندوزی حنفی در ینابیع الموده، ص 246. بقیه مدارك اهل سنت را می توانید در كتاب خورشید بی غروب اثر محمد ابراهیم سراج، ص 116 ملاحظه فرمایید.
و از منابع شیعه : بحارالأنوار، ج 26، ص 306،‌حدیث 68 و ج 37، ص 307، حدیث 38 و ج 38، ص 6، حدیث 9 و 10 و ج 40، ص 77؛ الغدیر، ج 9، ص 394؛ علامه حلی، شرح تجرید(تصحیح حسن زاده آملی) ص 394.

[3]مستدرک حاکم، ج 3، ص 134 «باب مناقب علی علیه السلام»/ صواعق محرقة، ابن حجر، ص 122 «باب فضائل علی علیه السلام»/ مختصر کنز العمّال و مسند احمد (در حاشیه) ج 5، ص 30/ ینابیع المودّة، باب 20، ص 90.