پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_سران فرقه ضاله بهائیت دور جدیدی از فعالیت‌های تبليغي خود را در جهت جذب افغانيان مقیم ایران آغاز کرده است. اعضای این فرقه با سوء استفاده از فقر پناهندگان افغانی و به بهانه‌هایی چون سوادآموزی، مددکاری معلولان، درمان مریضان و جمع آوری جهیزیه، اقدام به جذب آنان به اين فرقه مي‌كنند.[1]

اين شيوه بهائيت نيز چون بسياري از آموزه‌هايش كپي‌برداري از ساير فرقه‌ها است. پيش از اين در مقالاتي درباره كپي‌برداري بهائيت از فرقي چون حروفيه، نقطويه، غلات، تصوف و ... نوشتيم و حال شاهد كپي‌برداري بهائيت از شيوه تبليغي وهابيت هستيم كه تشابهات فراواني از جهت پيدايش به هم دارند.

سال‌هاست كه وهابيت به سراغ اقوام گوناگون رفته و سعي مي‌كند با پول، نيازمندان سست عقيده آنان را بخرد، از اين‌روست كه در مدينه منوره و مكه مكرمه، بسياري از افغانيان را مي‌بينيم كه به عنوان مبلغ وهابيت به بحث و جدل با مسلمانان، به ويژه شيعيان مي‌پردازند و از خرافات وهابيت دفاع مي‌كنند. بهائيت نيز به تازگي از همزاد خود الگو گرفته و سعي دارد با اين شيوه، گروهي را خريده و بر پيروان خود بيفزايد، زيرا از سويي از ساير شيوه‌هاي جذب خود مأيوس شده است، چرا كه برهان قاطعي بر حقانيت خود ندارد و صداي طبل رسوايي‌اش در آمده و از سوي ديگر براي جلوگيري از ركود فعاليتهاي فرقه‌اي خود، نيازمند جذب نيروهاي جديد است تا خود را فرقه‌اي جذاب و سرِ پا نشان دهد، پس به ناچار مجبور است دست به دامان شيوه‌هاي تبليغي هزينه‌دار شود و براي تأمين نيروهاي مورد نيازش، كمي از درآمد بيت العدل را خرج جذب پيروان خود كند.

خداي سبحان در اين باره، نيازمندان را به صبر و حاكمان را به ياري نيازمندان توصيه كرده است، از اين رو قرآن حكيم از دين فروشي نهي فرموده و بهاي آن را ناچيز دانسته و دين فروشان را به عذابي دردناك وعده داده است: «إِنَّ الَّذينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ أَيْمانِهِمْ ثَمَناً قَليلاً أُولئِكَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ وَ لا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَ لا يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ لا يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ؛  كسانى كه پيمان الهى و سوگندهاى خود(به نام مقدس او) را به بهاى ناچيزى مى‏فروشند، آنها بهره‏اى در آخرت نخواهند داشت؛ و خداوند با آنها سخن نمى‏گويد و به آنان در قيامت نمى‏نگرد و آنها را(از گناه) پاك نمى‏سازد؛ و عذاب دردناكى براى آنهاست.»[2]

شاعري به زيبايي سروده است:

روزگاری شهر ما ویران نبود       دین فروشی این‌قدر ارزان نبود

صحبت از موسیقی عرفان بود     هیچ صوتی بهتر از قرآن نبود

لازم به ذكر است كه بهائيت، ايران را كشور موعود و مقدس خود مي‌داند و چشم طمعش به ايران، مانند چشم طمع صهيونيستهاي يهودي به فلسطين و قدس شريف است، از اين رو در پي تكثير جمعيت خود در ايران است و به هر وسيله اي متوسل مي‌شود تا به هدف خود دست يابد.

جالب است بدانيد: به دنبال اين انديشه بهائيان، زمين‌خواري‌هاي گسترده‌اي در ايران رخ داده كه از جمله آن مي‌توان به زمين‌خواري آنان در سمنان اشاره كرد.

پانوشت:
1. خبرگزاري مشرق.
2. سوره آل عمران، ايه 77.