زرتشت، پیامبر ایرانی، کتابی داره به نام «گاتها» که سروده ها و آموزه های خودشه. چون زبان اون دوران زبان اوستایی بوده، گاتها هم به زبان اوستایی نوشته شده. این یعنی اینکه هر کتاب یا متنی که به زبان اوستایی باشه الزاما ربطی به زرتشت و دین اون نداره. مثل اینکه هر کتابی که به زبان عربی نوشته شده باشه الزاما قرآن نیست. قبل از زرتشت و بعد از اون کتابهای زیادی به زبان اوستایی نوشته شده اند. کسانی که مطالعه دقیق تری دارند و اصولا عادت به خرده گیری و قضاوت سریع ندارند می دونند که نوشته های گاتها اصولا تعریف جهانبینی زرتشته و کمتر کاری به مسائل روزمره و شخصی آدمها داره. سده ها بعد از زرتشت حکومت های دینی ای تشکیل شد که مثل خیلی از نمونه های دیگه از دین به عنوان ابزار در جهل نگه داشتن مردم و سوء استفاده از اونها استفاده می کردند. و احکام الحاقی شون واقعا ربطی به نوع نگاه زرتشت نداشت...