در آیه 154 سوره بقره: «ولاتقولوا لمن یقتل فی سبیل الله اموات بل احیاء و لکن لاتشعرون» «به کسانی که در راه خدا کشته می‌شوند، مرده نگویید بلکه زنده هستند ولی شما درک نمی‌کنید.» / علامه طباطبایی حیات مذکور در آیه را حیاتی حقیقی و طیبه می‌داند که خداوند تنها مؤمنین را با آن احیاء می‌کند و ایشان دلالت آیه را بر موضوع حیات، روشن و صریح می‌داند. // علامه طبرسی هم قائل است که شهداء تا روز قیامت زنده‌اند. // علمای اهل سنت هم این آیه شریفه را جهت اثبات حیات پس از مرگ آنان (شهداء) بیان نموده‌اند؛ به عنوان مثال زمخشری با تمسک به روایتی، شهداء را نزد خداوند زنده می‌داند که به آنها نعمت و شادی می‌رسد. // طبری هم حیات شهداء را چنین بیان می‌کند: ‌«ای کسانی که با استعانت از صبر در طاعت من در جهاد دشمنان و ترک معاصی شرکت نموده‌اید؛ به کسانی که در راه من، کشته می‌شوند، مرده نگویید بلکه آنان نزد من زنده هستند و در نعمت، رزق و کرامت من به سر می‌برند. // شوکانی هم این آیه را دلیلی بر ثبوت عذاب قبر و حیات برزخی شهداء می‌داند. /// آنچه از مطالب بیان شده در مورد تفسیر آیه به دست می‌آید، این است که بر طبق نظر علمای فریقین، آیه شریفه، حیات شهداء پس از مرگ (حیات برزخی) را اثبات می‌کند و این حیات، عمومیت داشته و فقط اختصاص به شهداء ندارد.