در آخر كار عثمان، صحابه جمع شدند؛ مِقداد، عمار ياسر، طلحه و زبير و ... گرد آمدند و در نامه‌ای كارهای خلاف عثمان را نوشتند و گفتند: اگر از اين كارها دست نكشی، ما بر تو قيام می‌كنيم. كسی جرأت نكرد نامه را برای عثمان ببرد. عمار نامه را بُرد. ... عثمان به غلامانش دستور داد كه عمار را بر روی زمين خواباندند، بعد خود با لگد به عورت عمار كوبيد که از شدت درد، از حال رفت. (انساب الاشراف، بلاذری، ج5، ص49و54)