همه مستندات بر این است که لوریان شاهنامه همین کولی هاییست که در سراسر ایران پراکنده شدن ولی هر شهری بر اساس زبان محلی خود اسم های مختلفی به این افراد گفته شده مثل قراچی، غربت و در اشعار سعدی از لر به خوبی و از لوریان به بدی یاد شده و این حاکی از این است که لر با لوری فرق داره و منطقی هم نیست مردمان لر با این دلاوری که مغول نتونست به مناطق لر نشین حمله کنه از لوریان باشند