یورونیوز فارسی، «اقتصاد ترکیه؛ تورم لجام گسیخته و سقوط ارزش لیر»، ۱۴ مهر ۱۴۰۱ (اوج اغتشاشات ایران): «بیش از دو سوم مردم ترکیه برای پرداخت هزینه خورد و خوراک و اجاره بها با چالش روبرو هستند. میلیون‌ها نفر از مردم ترکیه به خاطر تورم سرسام‌آور و سقوط ارزش لیر در آستانه فلاکت مالی قرار گرفته‌اند و در سراسر کشور کارخانه‌ها، کشاورزان و خرده فروشان تحت فشار هستند. بر اساس تحقیقات مرکز تحقیقات اجتماعی یونِیلَم بیش از دوسوم مردم ترکیه برای پرداخت هزینه خورد و خوراک و اجاره بها با چالش روبرو هستند. این درگیری‌های اقتصادی باعث افزایش بدهی‌ها و بیماری‌های روانی می‌شود. /// کاهش ارزش پول روزافزون؛ کسانی که هرسال به ترکیه سفر می‌کنند معتقدند که لیر ترکیه، با مشکل رو به رو است. روند کاهش ارزش لیر از سال ۲۰۱۳ آغاز شد و طی ۱۲ ماه بسیار شدت گرفت. ارزش هر دلار آمریکا که در سپتامبر ۲۰۲۱ برابر با ۸ لیر بود، در اکتبر ۲۰۲۲ به ۱۹ لیر رسید. یکی از نتایج اصلی کاهش ارزش پول، تورم است. وقتی ارزش پول کاهش پیدا می‌کند، اجناس وارداتی گران می‌شوند. با توجه به این‌که اکثر کشورها وارد‌کننده کالاهایی همچون سوخت، مواد خام و محصولات فناوری هستند، ارزش پول پایین‌تر به معنای افزایش قیمت‌ها است. همین امر باعث رکوردشکنی تورم در ترکیه و تبدیل آن به یکی از بالاترین‌ها در اروپا شد. مؤسسه آمار ترکیه، تورم سالانه این کشور را در ماه سپتامبر ۸۳.۴۵٪ اعلام کرد. این در حالی است که بسیاری معتقدند رقم واقعی بسیار بیشتر از این مقدار است. گروه تحقیقات تورم (ENAG) که به عنوان تحلیلگر اقتصادی مستقل فعالیت می‌کند، تورم واقعی سالیانه در شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) را ۱۷۶٪ اعلام کرد. /// مقامات ترکیه از آن‌چه در حال وقوع است مطلع هستند و بارها به نقد وضعیت موجود پرداخته‌اند. با این‌حال برخلاف اکثر دیگر اقتصادهای پیشرفته جهان، بانک مرکزی ترکیه از دولت این کشور مستقل نیست. درنتیجه رسیدگی به این مشکلات دشوار است. به نظر آقای اش که رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه با اخراج چند تن از وزرای اقتصاد و روسالی بانک مرکزی تنها به دلیل این که در مقابل او ایستادگی کرده بودند، کار را بدتر کرد. او می‌گوید: «اردوغان همه را سرزنش می‌کند. او گروهی از افراد بله قربان‌گو پیرامون خودش دارد. این افراد به او حقیقت را نمی‌گویند. قضیه درست مثل داستان لباس جدید پادشاه است.» /// قلب مشکلات مرکزیت قدرت در دستان رئیس جمهوری ترکیه است. اش می‌افزاید: «در ده سال ابتدایی حکمرانی حزب عدالت و توسعه، آن‌ها سیاست‌های بسیار ارتدوکسی داشتند و دولت بیشتر شبیه یک کلیسای عظیم بود. اما اکنون مرکزیت تنها در اختیار اردوغان است و باقی مراکز قدرت مجبور به ترک حزب شده‌اند.» /// آقای اش تشریح می‌کند: «اردوغان می‌تواند پول زیادی صرف منزوی کردن اقشار مشخصی از مردم مثل زندانیان، آن‌هایی که از کمک‌هزینه‌های دولتی بهره می‌برند و کارگران بخش دولتی بکند. او مشخصاً بودجه خود را صرف کسانی خواهد کرد که فکر می‌کند برای پیروزی‌ او در انتخابات نقشی کلیدی ایفا می‌کنند.»