توحید هیچ پاسخی برای ظلم و ستم در دنیا نداره و اتفاقا سرشار از تناقضه. از یک سو گفته میشه که خداوند همه‌نیکی‌ست ولی از سوی دیگه گفته میشه همه چیز از خداوند و با اذن او صادر میشه، که اینجا این پرسش پیش میاد پس بدی‌ها و ستم‌هایی که در دنیا هستم از خداوند صادر شده بنابراین خداوند همه‌نیکی نیست، که این مساله با ذات خدا تناقض داره. ولی ثنویت یا دوگانه‌گرایی این مشکل رو به زیبایی و سادگی حل کرده، بدی‌ها از سوی اهریمن و دیوانش صادر شده و خوبی‌ها از سوی اهره‌مزدا و امشاسپندانش. با ساده‌ترین ادبیات گفتم که همه متوجه بشن.