باسلام و درود وصف درفش کاویانی در شاهنامه چنین آمده که درفشی مرصع و دارای نوارهای قرمز، زرد و بنفش با نشان ستاره (اختر) بوده‌است. این درفش را به دلیل این نشان، اختر کاویان نیز می‌نامیدند و بدین طریق بر معنای نمادین آن، بخت و اقبال، تأکید می‌کردند. شعر:چُن آن پوست بر نیزه بر دید کی به نیکی یکی اَختَر افگند پی بیاراست آنرا به دیبایِ روم زِ گوهر برو پیکر و زَرّ بوم بزد بر سرِ خویش چون گِرد ماه یکی فالِ فرّخ، پی افگند شاه فرو هِشت ازو سُرخ و زرد و بنفش همی خواندْش، کاویانی دِرَفش از آن پس هر آنکس که بگرفت گاه به شاهی به سر برنهادی کلاه بَران بی‌بها چرمِ آهنگران برآویختی نوبنو گوهران ز دیبایِ پرمایه و پرنیان بَران گونه گشت اخترِ کاویان که اندر شبِ تیره چون شید بود جهان را ازو دل پُر اومید بود(داستان فرودِ سیاوَخْش) هوا سُرخ و زرد و کبود و بنفش ز تابیدنِ کاویانی درفش. اگر نقدی بر این مطلب دارید ممنون میشوم بگویید ضمن اینکه درفش آشوریان به این رنگ ها نبود و در بین اقوام خاورمیانه نیز مشترکات تاریخی وجود دارد.یاعلی