جامعه ایران باستان از جهت نظامی و سیاسی، نسبتاً قدرتمند بود. گاهی قدرت بیشتر بود و گاهی کمتر. اما قدرت سیاسی و اجتماعی، به خودیِ خود و الزاماً ویژگی مثبتی نیست. ممکن است مثبت باشد (یعنی ابزار و اسباب عدالت باشند) و ممکن است گاهی ویژگی منفی شمرده شود، یعنی ابزار و اسباب ظلم باشد.