https://tarikhema.org/ancient/iran/8791/%D9%82%D8%AF%DB%8C%D9%85%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%AA%D8%B5%D9%88%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%D8%B2-%D9%86%D9%85%D8%A7%D8%AF-%D9%85%D9%84%DB%8C-%D8%B4%DB%8C%D8%B1-%D9%88-%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%B4%DB%8C/ البته من شخصا دلبسته شیر و خورشید نیستم. اما اینکه بگوییم کلا ایرانی نیست هم جایز نیست. شیر و خورشید ترکیبی است از فرهنگ های کهن بین النهرینی مصری عربی مغولی و ایرانی. شیر از آنجا که سلطان جنگل است برای همین ابهت خاصی دارد و در فرهنگ های مختلف استفاده شده است. حتی سنگ نگاره هایی از شیر در تمدن عیلام هم هست که مثلا نگهبانان معبد هستند. کشتن شیر نیز یعنی فرد قدرت بی اندازه خود را به نمایش گذاشته و گرنه شاهان ساسانی قوچ و آهو هم شکار می‌کردند. شیر از آنجا که حیوان است قابل مقایسه با یک شخص محترم نیست. مغول ها و عرب ها هم شیر را نشانه دلاوری می‌دانستند. نقش شیر بر روی جام زرین هخامنشی یا نقش نگاره پیروزی شیر بر گاو در تخت جمشید و یا شیر سنگی همدان و حتی امروزه نیز ما می‌دانیم که قوم لر بر روی قبر دلاور مردانش شیر سنگی می‌گذارند که نشان از اهمیت شیر دارد. و فقط متعلق به یک فرهنگ یا قوم خاص نیست.