اهل بیت در فتوحات حضور نداشتند، اما یاران خاص امیرالمؤمنین از جمله سلمان و ابوذر و مقداد و فضل بن عباس و... حضور داشتند در فتوحات، و اغلب مناطقی که این افراد در فتوحات حاضر بودند با صلح فتح شد و کمترین خون ریخته شد و اگر خونی هم توسط این بزرگان ریخته شد، به حق بوده. مثل جراحی که تیغ به دست میگیرد و خون میریزد و این مقدمه درمان و اصلاح امر است. یا باغبانی که شاخه های آفت زده را می‌چیند و در آتش میاندازد. این کارها خشونت است اما حق است. رفتار درستی است. لیکن خون‌هایی که دشمنان اهل بیت از جمله خالد بن ولید و... ریختند بسیار ناحق بود. این باور ما هست که ریشه در کلام و تاریخ دارد.