مفهوم‌ حرمسرا به عنوان یک مکان برای محدود شدن زنان که نتوانند با مردان دیگر ارتباط اجتماعی داشته باشند، در میان تقریبا تمام حکومت های مسلمان عهد قدیم وجود داشته .در این باره مقالات ایرانیکا مفید است. در ایران باستان هم وضعیت زنان مسلمان طبق گفته ویل دورانت بدین شکل بود: زنان طبقات بالای اجتماع جرات آن را نداشتند که جز در تخت روان روپوشدار از خانه بیرون بیایند و هرگز به آنان اجازه داده نمی‌شد که آشکارا با مردان رفت و آمد کنند و زنان شوهردار حق نداشتند هیچ مردی را - ولو پدر یا برادرشان باشد - ببینند. در نقش‌هایی که از ایران باستان بر جای مانده است، هیچ صورت زنی دیده نمی‌شود و نامی از ایشان به نظر نمی‌رسد.»