اگر کوروش حقیقت درخشان تاریخ این سرزمین بود باید در روایات زرتشتی و شاهنامه از او یک نامی آورده میشد. اما در اوستا و روایات زرتشتی از شخصیتهای درجه دهم تاریخی و اسب و خر و الاغ و یابو و خوک و شتر اسم آورده شده ولی هیچ اسمی از کوروش نیست. شاهنامه هم همینطور. این انگلیسیها و یهودیها بودند که کوروش رو به عنوان مظهر هویت ملی به خورد ساده لوحان دادند و عده ای رو به رقص درآوردند.