باستانگراها ادعا میکنند ما آریایی‌ها و نیاکانِ‌مان، تَهِ عقل و خرد و علم و دانش بودیم و هستیم. از طرفی ادعا میکنند که نیاکان ما، اسم کوروش و داریوش و مادها و هخامنشیان و... رو فراموش کردند. خوب چطور ممکنه یک ملت خردمند دانشمند، اسم و رسم بزرگان خودش رو فراموش کنه؟ ما در منابع زرتشتی و دیگر منابع تاریخ باستان، اسم و رسم تعداد زیادی از شخصیت‌های درجه چندم رو داریم. مثلا آراستی عموی زرتشت که یک شخصیت درجه دهم تاریخی هم نیست و اصلا نقشی در تاریخ ایران نداشت، اسمش در روایات باستانی اومده. اما اسم هخامنشیان و مادها نیومده. "همیشه" چیزهای مهم فراموش نمیشن. بلکه چیزهای بی اهمیت و کم اهمیت فراموش میشن. اینکه ایرانیان، هخامنشیان رو فراموش کردند فقط یک معنی داره: یا هخامنشیان وجود نداشتند یا برای ایرانیان اهمیتی نداشتند. درباره کتیبه هایی که غربی ها خوندند و ترجمه کردن من بهشون اعتمادی ندارم چون معتقدم نهادهای تاریخ پژوهی در دنیا شدیدا تحت تسلط یهود و صهیونیزم هستند. روژه گارودی تاریخ پژوه یک مقاله در نقد تاریخی هولوکاست نوشت انداختنش تو زندان. حقیقت براشون مهم نیست. با تاریخ بافی میخان ملتها رو به بردگی بکشن. کوروش پرستها هم روی همین حسابف برده اسراییل هستند. برخی کمتر و برخی بیشتر