همچنین علما در مورد این معجزه، مطالبی گفته‌اند که رد کردن آن به راحتی و دادن احتمالات غیر قطعی، امکان پذیر نیست؛ مثلاً شیخ طوسی گفته است: مسلمانان اجماع دارند شقّ القمر واقع شده و مخالفت کسیکه بعداً مخالفت کرده، چون بر خلاف قاعده است، به حساب نمی‌آید، زیرا قول وقوع شقّ القمر بین صحابه مشهورتر است و هیچ‌کس منکر آن نشده، و همین دلالت بر صحت آن می‌کند؛ علمای بزرگی هم روایات شق القمر را متواتر می‌دانند، مثل جصاص، ابوالصلاح حلبی، شیخ طوسی، ابن سبکی به نقل از آلوسی، حمصی رازی، ابن کثیر، میرسید شریف جرجانی، حلبی، سید بن قطب، طنطاوی مفسر سنی، مکارم شیرازی، ... دیگر عالمان که تواتر را بیان نکرده‌اند تعابیر عجیبی دارند، مثل «شهرتش بی‌نیاز از نقلش کرده» «قصه‌اش معروف است» «همانا این حدیث را جماعت کثیری از صحابه روایت کرده‌اند و امثال صحابه، تابعین از آن‌ها نقل کرده‌اند، سپس آن را همه از آنان نقل کرده‌اند تا به دست ما رسیده و به وسیله آیه کریمه تأیید شده است» «نزدیک است که متواتر (معنوی) گردد اگرچه تواتر لفظی نباشد» «نقلی مستفیض دارد که نزد کسیکه از طرق آن اطلاع دارد، مفید قطع است» «روایاتش مستفیضه‌اند و اهل حدیث و مفسرین بر قبول شان اتفاق دارند همان طور که گفته شده،» «آن روایت‌ها را محدثین و علمای شیعه بدون هیچ توقفی، به تحقیق پذیرفته‌اند» «روایات مستفیض زیادی که شیعه و سنی آن‌ها را نقل کرده‌اند و محدّثین قبول کرده‌اند» «این معجزه از معجزاتی است که مسلمانان آن را بدون تشکیک در آن پذیرفته‌اند» بنابراین، سخن برخی که آن را خبر واحد دانسته و در آن تشکیک کرده‌اند، بی‌اساس است.