حکیم ابوالقاسم فردوسی هیچ چیزی در بدی آن برده نگفت. اما در بدی دقیقی سخن گفت و او را بد اخلاق و ستیزه جو نامید: «بدان خوی بد جان شیرین بداد، نبد از جوانیش یک روز شاد. یکایک ازو بخت برگشته شد، به دست یکی بنده بر کشته شد»