مثلا تلاش برای تطبیق شخصیت‌های شاهنامه با شخصیت‌های هخامنشی. اون هم به هزار مغلطه کودکانه. مثلا ببینید یک استاد دانشگاه، وقتی با زنش دعوا میفته، به هزار بهونه و حرفهای بچگانه زبون باز میکنه که دلش خنک بشه. به خاطر لجبازی و اون تعصبات شخصیتی. ایشون هم با اینکه کارها خیلی خوبی انجام داده و باسواد هست. اما در قضه هخامنشیان، مثل همون استاد دانشگاه که گفتم رفتار میکنند.