یکی از مغالطه‌های کودکانه‌ی دوستداران کوروش هخامنشی، این است که میگویند چون فلان شخص (مثلاً آقای ارفعی) فلان حرف را زده و چون مثلاً باسواد است، کسی حق ندارد نظر او را نقد کند. گفتم این مغالطه کودکانه است چون اولاً اگر همین آقای ارفعی، حرفی بزند که به مذاق این‌ها خوش نیاید، خیلی راحت حرمت ایشان را زیر پا میگذارند. ثانیاً آقای ارفعی که خودشان اَکّدی نیستند. ترجمه متون را چگونه یاد گرفتند؟ از اساتید و از فرهنگنامه‌های زبان اکدی. یعنی آقای ارفعی، شاگردِ شاگردِ نویسندگانِ فرهنگنامه‌های اکدی هستند. آقای ارفعی، محتاج این فرهنگنامه‌ها هستند. ما هم از همین فرهنگنامه سند آوردیم. ما اگر این یادداشت (آلت تناسلی در منشور کورش) را نوشتیم با استناد به منابع و مآخذ نوشتیم. شما هم اگر نقدی به نوشته‌ی ما دارید راهش این هست که فقط و فقط با سند و دلیل بنویسید. در غیر این صورت، سخن شما مصداق زباله است. کسی که تعصب داشته باشد، به دنبال هزار بهانه میگردد که حقیقت را قبول نکند.