در کتاب مکارم الاخلاق در باب ترتیب بیان به ،،و کان رسول الله ص اذا ....اشاره به مالیدن روغن ابتدا به ابروان و سپس به شارب رسول خدا ص مینمایند که منظور از شارب مویی است که روی لب را میپوشاند در عین حال در کتاب مجمع البحرین در باب حضرت مولا با بیان ،، و من وصفع ای علیه سلام انهم کان وافراً .... اشاره زیاد بودن شارب حضرتتشون شده در باب نور جالبه که سیاهی هیچ نوری از خود ساطع نمیکنه بلکه الله و نو السماوات و و ... بلکه مظهر حق نور هست حالا برای ایجاد بهتان بهتره کمی فکر و سپس مطالبی بیان که حد اقل کمی همراه با منطق باشه رو بیان نمایند. نور در تمامی ادیان مظهر حق و تاریکی نماد مقابل هست و جایگاه تبلور نور هم دل با رعایت اصول هست حالا به قول حضرت مولانا و حکایت رومیان و چینیان در تزیین و نقش نگار دربار حاکمی باید گفت چونکه بی رنگی اسیر رنگ شد ،، موسی با موسی در جنگ شد که منظور از بی رنگی زدودن و پاک کردن هست