اگر شما ادعا می کنید که ملاک ولایت و جانشینی الهام غیبی یا همان اشاره غیبیه است پس چرا نورعلی تابنده در سخنرانی خودش در یک‌شنبه 22 اردیبهشت 1398 میگه من قطبیت را اجباراً قبول کردم و جریان رو اینطور نقل میکنه که: یکی از روزها که چیز بود که من و آقای محبوب علیشاه تنها بودیم، تک‌وتنها بودیم تو اتاق. گفتند که نه من تصمیم دارم به‌عنوان اینکه جانشین تعیین کنم، الآن بنویسم برای شما. گفتم آقای... هنوز دیروز آقای رضا علیشاه رحلت فرمودند و تازه شما تعیین شدید، مدتی باید بگذرد تا... گفتند نه ... از اول هم پدرم آقای رضا علیشاه توصیه کردند که هرچه زودتر جانشین تعیین کنید. (گفتم) ولی خوب جانشین این‌همه فقرا هستند همه‌شان، گفتند نه، گفتند من دو نفر را در نظر گرفته بودم، یکی تو، یکی کسی ... گفتند من برای خاطر راحتی خودم و خانواده‌ام هم این کار را می‌کنم، قبول نکردم... بالاخره یک‌بار گفتند که من توصیه می‌کنم که این تقاضا را قبول کنید. گفتم نه، ولی بعد از... تا آخر همان مجلس گفتند که من اگر تو نباشی فلآن‌کس را باید معرفی کنم و او خیلی از خودش ناراحت خواهد شد و من را هم ناراحت خواهد کرد. گفتم خب نکنید این کار را. گفتند اگر نکنم مجبورم تو را تعیین کنم، تو هم که (قبول) نمی‌کنی. گفتم خیلی خوب حالا... گفتند باید الآن تعیین کنم. من گفتم خوب بفرمایید. آن‌وقت خوشحال شدند... من (پیش خودم) گفتم که کلاه سرشان می‌گذارم... و الا من که نخواهم بود، خودشان ایشان خواهند بود و من دیگر راحت بشوم، که یک‌مرتبه صبح دیدم گفتند تو تعیین شدی. [تاریخ ذکر شد] اینجا که حتی محبوب علیشاه به نورعلی تابنده اگر تو جانشینی رو قبول نکنی مجبورم فلانی رو که خیلی مایل نیستم جانشین کنم. این کجاش اشاره غیبیه است؟ این کجاش به الهام غیبی میخوره؟