در طول تاریخ فقط یک اسکندر (الکساندر) داریم که از مقدونیه (در روایات ایرانی: از روم) به سوی ایران لشکر کشید و ایران را فتح کرد. پس اسکندر (که در شاهنامه ستایش شده) همان اسکندر است که حافظ و سعدی و مولانا و ابن سینا و... او را ستودند. همان الکساندر بزرگ. همان که اکثر مفسرین او را ذوالقرنین نامیدند. همان که فردوسی او نیکوکار و یکتاپرست و انسانی شریف مینامد