سلام. ازدواج با محارم حداقل در دوران ساسانیان بین شاهان زرتشتی و موبدان و آنانی که اعتقاد راسخ به آیین زرتشتی داشتند، شیوع و رواج داشت. ده‌ها سند وجود دارد که این امر را اثبات می‌کند. حتی اسناد زرتشتی از دوران ساسانی و متون فارسی میانه بر این امر صحه می‌گذارند. شاهپور شهبازی هم که بسیار کوشیده این مسئله را انکار کند، لیکن در پایان اعتراف کرد که در منابع دینی زرتشتی و به ویژه در فارسی میانه همبستری با محارم در بین موبدان و شاهان زرتشتی وجود داشته است: [http://www.adyannet.com/fa/book/25068] اما درباره آذباد مهرسپندان، بنده سندی ندیدم که شخص آذرباد با مادر یا خواهرش همبستری کرده باشد (شاید بوده، ولی من سند به خاطر ندارم). اما آذرباد مهرسپندان کسی است که موجب شد با تلاش بسیار، اوستای ساسانی رسمیت پیدا کند. و در همان اوستا نیز همبستری با محارم مورد تأیید بود. از همین می‌توان به حقیقت رسید.