مهمترین بخش اوستا که هسته آن را تشکیل می دهد گاتها است که سخنان خود حضرت زرتشت است. در گاتها چند نکته بسیار روشن است، نخست اهورامزدا افریدگار همه چیز(بد و خوب) است.(هات 44، بند 7) و آن دوگانه پرستی که پس از زرتشت در دین رایج شد در گاتها وجود ندارد و تنها دو گوهر به نام های سپنتا مینو و انگره مینو وجود دارند. این را باید گفت که انگره مینو(اهریمن) در گاتها در برابر سپنتامینو است نه اهورامزدا. همچنین ایشان با قربانی کردن بسیار مخالفت می کنند.(هات 44 بند20، هات32 بند12) همچنین می گوید که نفرین در جم که خوردن گوشت را به مردم آموخت!(هات32،بند 8) در گاتها حتی پسر بر دختر برتری ندارد و هنگامی که حضرت برای دختر خود(پوروچیستا) جاماسپ را بر می گزیند به او می گوید که با خرد خود رایزنی کن و اگر او را پسندیدی تو را به زنی او دهم(هات 53، بند 3).(برخلاف اسلام که دختر دوشیزه را در اختیار پدرش می داند). یکی از بدترین اشکال های فرهنگ ایرانی این بود که ایرانیان عادت داشتند سخنان خود را سینه به سینه منتقل کنند و آن را در جایی نمی نوشتند بنابراین اندیشه های پاک حضرت در درازای زمان دگرگون شد . عید قربان به درستی که ستم در حق آن جانوران بی گناه است. این خدا چه خشمگین است که به خون نیاز دارد!