از گذشته تاکنون همه آیین ها ومذاهب گمان دارندکه بر حق اند و دیگران باطل ! . بهاییت هم از این قاعده مستثنی نیست . مهم آستانه تحمل نقد این باورها و مرام ها است که بطور کلی و به شهادت تاریخ از یهودیت و مسیحیت گرفته تا اسلام و فرقه های وابسته به آنها هر وقت فرصت یافتند و قدرت را در دست گرفتند خشن ترین و بیرحمانه ترین رفتارها را نه فقط با دگر اندیشان بلکه با خودی هایی که قدرت و سیطره آنها را تهدید میکرده داشته اند! مانند رفتار متولیان دیانت یهود با مسیح که از خودشان بود ! این مرام ها تا وقتی که از قدرت بر کنار ند مظلوم نمایی میکنند ولی به محض کسب قدرت به بدترین ظلم ها وستمگری ها دست میزنند و این اعمال را در قالب همان عقاید و باورهای خود موجه میشمارند همان کارهای زشتی که کلیسای کاتولیک چندین قرن در قاره اروپا بنام مسیح و انجیل انجام داد . بهاییت هم جدا ازاین قاعده تاریخی نیست .