سلام متاسفانه نگاه شما فقط به سخنان و رقاصی های مولوی است و الا دیدگاه بزرگان صوفیه نسبت به رقص و مجلس سماع آنچنان هم خوشایند نخواهد بود. چون بزرگان صوفیه سماع را عملی باطل و برخواسته از هوی و هوس معرفی کردند. مثلا جنید بغدادی می گوید: مریدی که هنوز در سماع است بدانید که هنور در بطالت باقی است. یا ابن عربی به عنوان یکی از بزرگترین صوفیان جهان به شدت سماع را کوبیده و با آن مخالفت کرده و سماع را کار دیوانگان میداند و همچنین می گوید: بعد از مراسم پرهیاهوی سماع، به یکدیگر به جهت اعمال خود تهنیت می‌گوییم؛ درحالی‌که فرشتگان در ملأ اعلی به ما به‌موجب از دست دادن دین و عقل خود تسلیت می‌گویند. ابن عربی معتقد است که کسی که سماع میکند هنوز در نفسانیات باقی است.