بحث فارسی و عربی یه بحث حاشیه ای و انحرافی هست که باستانگراها میخان عقده گشایی کنن. وگرنه کسی که ذره ای سواد داشته باشه میفهمه که بخش زیاد ادبیات ما رو کلمات عربی تشکیل میده. به این شعر حافظ که شاید نقطه اوج عشق در ادبیات فارسی باشه توجه کنید: حضوری گر همی‌خواهی از او غایب مشو حافظ... متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها (این بیت که از نظر خیلی از ادیبان بزرگ معاصر زیباترین و نقطه اوج عرفان در ادب فارسی هست، مصرع دومش کلاً عربی و مصرع اول هم نصفش عربیه. همنجوری که گفته شد زبان عربی باعث شیرینتر و غنی تر شدن زبان فارسی شد