پاسخ نویسنده مقاله به جناب ناشناس: اینکه میگویید «سخنان بنده به اعضا و جوارج شما فشار آورده» خود یک نیش و کنایه است. مثل نیش و کنایه‌های پیشین. در راستای تهمت‌هایی که قبلا زدید و همچنان ادامه میدهید. دنیا، دنیای عجیبی است. باز هم می‌گویم که مانند شما حرف نمی‌زنم و آنقدر خطا در کلامتان بوده که هر کدام را می‌توانم مانند پتک بر سرتان بکوبم و هرکدام از خطاهای شما را می‌توانم دلیلی بر بی‌سوادی شما گرفته و شما را با انواع برچسب‌های "به حق" بنوازم. اما چنین نمی‌کنم. اما پاسخ: 1. کسی که بین دزفول و شوشتر مدفون است، طبق اسناد تاریخی که ارائه شده، یا محمد بن جعفر طیار است، یا محمد بن جعفر دیباج. هر کدام از این دو بزرگوار که صاحب آن بارگاه باشند، مورد توجه و اقبال مردم بوده اند. این مقبره ناشناس نیست. بلکه برای مردم آن عصر کاملا شناخته شده و برای مردم امروز هم نشانی از یک انسان بزرگوار است. ای مقبره مربوط به هر یک از دو بزرگوار بوده باشد در نتیجه فرقی ندارد. 2. حرف آقای جعفرزاده ایمن آبادی (نه جعفری) کاملا دلیلی بر خطا بودن فرمایش شماست. اینکه ایشان فرمودند 13 امامزاده جعلی توسط دستکاه‌های نظارتی ویران شدند. یعنی نظارت دقیق بر این امور وجود دارد و هر جا امامزاده جعلی ساخته شود دستگاه‌های نظارتی ورود می‌کنند. آن امامزادگان هم توسط اوقاف ساخته نشده بودند. یعنی نتیجه فرمایش آقای جعفرزاده کاملا مُهر بطلان بر سخن شما می‌زند. 3. فرمودید: «دوست عزیز عدالت یعنی احترام گذاشتن به تمام تفکرات حتی اگر آن تفکر باب میل شما نباشد». تعریف شما از عدالت یعنی احترام به "تمام تفکرات"... در حالیکه خود شما نه تنها به "تمام تفکرات" احترام نمی‌گذارید بلکه مقبره محمد بن جعفر که مورد احترام هزاران و ده‌ها هزار نفر است و تاکنون صدهاهزار نفر به زیارت آن بارگاه رفتند را مورد تهمت و توهین قرار دادید. 4. جایی به بابک خرمدین فحش ندادیم. باز هم برای جبران ضعف منطقی خود، به ما تهمت میزنید. درباره بابک خرمدین دو نظر وجود دارد و ما هر دو نظر تاریخی را با اسناد و مدارک ارائه کردیم و قضاوت را بر عهده مخاطب گذاشتیم. هم نظر موافقین را آوردیم و هم مخالفین را. دست از تهمت و کذب بردارید. قبل از قضاوت، تحقیق کنید. چون این رفتارهای شما موجب می‌شود برکت از زندگی شما برود. درباره مقبره محمد بن جعفر هم اگر حرف مستند و منطقی دارید بفرمایید.